بررسی اثر پلاسمای گلاید تپی با گاز متان بر روی آبگریزی سطح چوب صنوبر

با توجه به شرایط تیمار و نوع گاز استفاده شده، پلاسما اثرات متفاوتی بر روی نم‌پذیری سطح چوب دارد. گازهای هیدروکربنی معمولاً باعث از بین رفتن گروه‌های آبدوست سطح شده و با ایجاد ساختارهای زبر میکروسکوپی موجب آبگریزی می‌شوند. در این تحقیق از تیمار پلاسمای گلاید همراه با گاز متان به منظور آبگریزی سطح چوب و ایجاد مقاومت در برابر هوازدگی استفاده شد. چوب صنوبر دلتوئیدس (populus deltoides) در شرایط مختلف آزمایشگاهی مانند زمان، ولتاژ، فرکانس، فاصله بین الکترود‌ها و جریان ورودی و خروجی گاز در داخل یک راکتور با گاز متان در معرض پلاسمای گلاید قرار گرفت. سپس ویژگی‌های سطح چوب با استفاده میکروسکوپ الکترونی روبشی، اندازه‌گیری و زاویه تماس قطره آب، طیف‌سنجی مادون قرمز انعکاسی (atr-ftir)، زبرسنجی و رنگ‌سنجی مطالعه شد. پس از آن نمونه‌ها با استفاده از چرخ هوازدگی گاردنر در معرض هوازدگی تسریع شده قرار گرفتند و دوباره ویژگی‌های آنها بررسی شد. بررسی تصاویر الکترونی نشان داد که پلاسما باعث ایجاد لایه زگیلی مانند روی سطح چوب می‌شود و می‌تواند بر اثر رسوب مواد جدید و یا اثرات فیزیکی پلاسما (حکاکی سطح) باشد. تیمار ‌پلاسما باعث افزایش قابلتوجه زاویه تماس قطره آب بر روی سطح نمونه‌ها شد. نمونه‌های تیمار‌‌ شده سطح زبرتری نسبت به نمونه شاهد داشتند. سطح نمونه‌های تیمار شده به طورکلی تیره‌تر از نمونه شاهد بود. پس از اعمال هوازدگی بر روی نمونه‌ها، اثرگذاری تیمارها بر روی آبگریزی سطح تا حد زیادی از دست رفت. سطوح تیمار شده بر اثر هوازدگی، تغییرات زبری کمتری نسبت به شاهد داشتند و رنگ‌ تیره آنها نیز بعد از هوازدگی به نقره‌ای رنگ تغییر یافت. استفاده از پلاسمای گلاید گاز متان قابلیت زیادی برای ایجاد سطوح آب‌گریز بر روی سطح چوب نشان داد، اما این لایه دوام چندانی نداشته و بر اثر هوازدگی اثر خود را از دست داد.

The effect of glide plasma with methane gas on the hydrophobicity of poplar wood surface

The plasma has different effects on the surface wettability of wood, depending on the treatment conditions and the type of gas used. The hdrocarbon gases usually destroy hydrophilic groups on the surface of wood and cause hydrophobicity by creating microscopic rough structures. In this study, glide plasma treatment with methane was used to hydrophilize the surface of the wood and create weathering resistanc. The poplar wood (Populus deltoides) were exposed to glide plasma under various laboratory conditions such as time of exposure, voltage, frequency, distance between electrodes as well as flow of inlet gas and outlet gas with methane inside a reactor. Then the surface properties of wood were studied using scanning electron microscope (SEM), measurement of water drop contact angle, ATR‐FTIR spectroscopy, roughness survey, and colorimetry. The specimens were then subjected to the accelerated weathering using the Gardner weathering wheel and their properties were checked again. The SEM images showed that the plasma creates a warty layer on the surface of the wood which could be due to the deposition of new materials or the physical effects of plasma (surface etching). The plasma treatment significantly increased the contact angle of the water droplet on the surface of the treated samples. The treated samples had a higher surface roughness than the control samples. The surface of treated samples was generally darker than the control. After exposure to the accelerated weathering, the effect of treatments on surface hydrophobicity was largely lost. The treated samples had less roughness changes than the control after exposure to the weathering, and also their dark color changed to silvergray. The use of glide plasma with methane gas showed the great potential for creating hydrophobic surfaces on the wood, but it did not last long and lost its effectiveness due to weathering.