مقایسه اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت و درمان شناختی- رفتاری بر پیش بین های عود در مبتلایان به افسردگی اساسی عودکننده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت و درمان شناختی - رفتاری بر نشانه‌های پیش بین عود در مبتلایان به افسردگی اساسی عود کننده انجام شده است. این پژوهش از نوع طرح‌های پیش آزمون- پس آزمون با گروه مقایسه و گمارش تصادفی آزمودنی است که بدین منظور 40 فرد مبتلا به افسردگی عود کننده انتخاب و به تصادف در دو گروه درمان شناختی رفتاری گروهی و درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت اختصاص داده شدند. کلیه آزمودنی‌ها بوسیله پرسشنامه های: سیاهه افسردگی بک– ii، مقیاس نگرش‌های ناکارآمد، مقیاس پاسخ‌های نشخواری، مقیاس رضایتمندی از خود در پیش و پس از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل نتایج بواسطه آزمون تحلیل آماری کوواریانس تک متغیره و چند متغیره نشان داد که درمان شناختی - رفتاری نشانه‌های باقیمانده افسردگی و نگرش‌های ناکارآمد در مبتلایان به افسردگی اساسی عود کننده را بیشتر از درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت پس از اختتام درمان کاهش می‌دهد حال آن که درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت نشخوار ذهنی، واکنش پذیری شناختی و رضایتمندی از خود در مبتلایان به افسردگی اساسی عود کننده را بیشتر از درمان شناختی - رفتاری کاهش می‌دهد در آخر پیشنهاد می‌گردد که با تلفیق دو رویکرد، درمان شناختی - رفتاری و درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت، برای مبتلایان به افسردگی اساسی می‌توان پیش بین‌های عود را بطور قابل ملاحظه ای کاهش داد.