مقایسه درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مسیله و مقابله با شناخت درمانگری مدیریت وزن در کاهش شاخص توده بدنی و بهبود سبک زندگی کارآمد وزن

داشتن سبک زندگی ناکارآمد، عادت های نادرست غذایی، فعالیت بدنی کم و بدکارکردی محیط فرهنگی- اجتماعی از عوامل موثر در افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی هستند. لذا این پژوهش بر آن است تا کارآمدی دو روش درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مسیله و مقابله و شناخت درمانگری مدیریت وزن را در کاهش شاخص توده بدنی (bmi) و بهبود سبک زندگی کارآمد وزن (wel) زنان دارای اضافه وزن و چاق مقایسه کند. بدین منظور 34 آزمودنی با 25 < bmiبا استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مسیله و مقابله و شناخت درمانگری جایگزین شدند (هر گروه 17 نفر). همه آزمودنی‌ها در شروع، پایان و 12 هفته پس از پایان هر دوره درمانگری به گویه های پرسشنامه wel پاسخ دادند و bmi آنها نیز اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نسخه شانزدهم نرم افزار آماری spss و با به کارگیری آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که دو مداخله به کاهش معنادار bmi آزمودنی ها منتهی شده اند (05/0 > p) ، اما میان دو مداخله در این زمینه تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0 < p). همچنین میان دو مداخله در بهبود سبک زندگی کارآمد وزن تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 < p). بنابراین می‌توان نتیجه گیری کرد که بواسطه به کارگیری روش های خاص هر مداخله نظیر خود- نظارت گری، تصحیح افکار مخرب، مهارت های حل مسیله و راهبردهای مقابله با سرنخ های محیطی و هیجانی به راه اندازنده خوردن، آزمودنی های دو گروه می‌توانند خود- مهارگری و مقاومت در برابر این محرک ها را افزایش داده و از این طریق به بهبود سبک زندگی کارآمد وزن و کاهش وزن خود کمک کنند.