تاثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش تعلل و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر

پژوهش حاضر به‏منظور بررسی تاثیر آموزش مهارت‏های زندگی بر کاهش تعلل و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر مقطع سوم راهنمایی شهرستان اسلام‏آباد غرب صورت‏گرفت. جامعه آماری این پژوهش را همه دانش‌آموزان دختر مقطع سوم راهنمایی شهرستان اسلام‏آباد غرب تشکیل‏می‌داد. روش نمونه‌گیری به‏صورت تصادفی خوشه‌ای انجام‏گرفت؛ بدین منظور از جامعه موردنظر، دو برابر و نیم ظرفیت انتخاب‏شدند؛ سپس پرسش‏نامه تعلل روی آنها اجرا و افرادی را که واجد شرایط بودند و بیشترین میزان تعلل را داشتند، انتخاب‏شدند. پس از انتخاب تصادفی گروه‏های آزمایش و گواه، ابتدا روی هر دو گروه پیش‏آزمون اجراشد و نسبت‏به اخذ معدل نیمسال اول آنها اقدام‏شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسش‏نامه تعلل شوارزر، شمینتز و دیهل (2000 ) بود. پس از اجرای پیش‏آزمون مداخله آزمایشی (آموزش مهارت‌های زندگی شامل خودآگاهی، حل مسیله، مدیریت زمان و تصمیم‏گیری) برای گروه آزمایشی، طی ده جلسه اجراشد ولی به گروه گواه هیچ آموزشی داده‏نشده. پس از اتمام برنامه، آموزشی از هر دو گروه پس‏آزمون به‏عمل‏آمد و معدل نیمسال دوم نیز گردآوری‏شد. برای اجرای این پژوهش از طرح آزمایشی پیش‏آزمون – پس‏آزمون با گروه گواه استفاده‏شد. نتایج حاصل از تجزیه‏وتحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانکوا) نشان‏داد که آموزش مهارت‏های زندگی باعث کاهش تعلل دانش‌آموزان دختر گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه می‌شود؛ اما این آموزش بر پیشرفت تحصیلی آنان تاثیری معنی‏دار نشان‏نداد. نتایج، اهمیت آموزش مهارت‌های زندگی را بر کاهش تعلل‏ورزی در یادگیرندگان نمایان‏می‌سازد.