رابطه میان سبک‌های دلبستگی و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان

پژوهش حاضر به‏منظور تعیین رابطه سبک‌های دلبستگی و سازگاری انجام‏شده‏است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه گیری به روش چند‏مرحله‌ای و نمونه شامل 150 نفر از دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا بود. سبک‌های دلبستگی به‏وسیله مقیاس دلبستگی بزرگسال (aas) ‌هازن و شاور و سازگاری به‏وسیله پرسش‏نامه سازگاری بزرگسال بل سنجیده شد. یافته‌ها نشان‏داد که بین سبک‌های دلبستگی و میزان سازگاری رابطه معنی‌داری وجود‏دارد، به این ترتیب که رابطه مثبت معنی داری بین سبک دلبستگی ایمن و سازگاری (16/0r =)، رابطه منفی معنی‌دار بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی و سازگاری (23/0-r = ) و رابطه منفی معنی دار بین سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا و سازگاری وجود‏دارد (35/0-r= ). سبک دلبستگی ایمن توان پیش‏بینی میزان سازگاری را دارد. در تبیین یافته‌ها، بار دیگر بر نقش بنیادی و پویای کیفیت پیوندهای عاطفی نخستین بین کودک و مادر در شکل‏گیری، استقرار و تداوم اعتماد اساسی تاکید‏شده‏است و در دسترس بودن و پاسخگویی عاطفی، بلوک‌های سازنده‌ روابط ایمن و سازگارانه‌ دوره‌های رشدی بعدی تلقی بودند.