رابطه احساس تنهایی با بهزیستی روان‌شناختی و نشخوار فکری در دانشجویان: بررسی نقش میانجی استرس ادراک‌شده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه‌ احساس تنهایی با بهزیستی روان ‌شناختی و نشخوار فکری دانشجویان و بررسی نقش میانجی استرس ادراک ‌شده دراین‌رابطه انجام شد.روش: بدین‌منظور، 360 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز  در سال تحصیلی 1402-1401 به روش نمونه ‌گیری خوشه‌ ای چند مرحله‌ ای از 8 دانشکده این دانشگاه انتخاب شدند. روش این پژوهش از نوع همبستگی و توصیفی است. برای جمع ‌آوری داده‌ های پژوهش از پرسش ‌نامه‌ های بهزیستی روان‌ شناختی (فرم کوتاه) ریف (1989م)، نشخوار فکری نولن -  هوکسما و مورو (1991)، احساس تنهایی راسل (1996م) و استرس ادراک شده کوهن (1983م) استفاده شده است. برای تحلیل داده ‌ها از آزمون ‌های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و در ادامه از نرم‌افزار ایموس برای تحلیل مسیر و ارائه مدل استفاده شده است.نتایج: پس از بررسی مفروضه‌ های تحلیل مسیر و برآورده‌شدن آن ها و شناسایی مدل مفروض، نوبت به آزمون مدل پژوهش رسید و اثرهای مستقیم و غیرمستقیم بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد، احساس تنهایی به طور مستقیم و در سطح معنی‌ داری بهزیستی روان ‌شناختی و نشخوار فکری را پیش ‌بینی می کند. همچنین احساس تنهایی به واسطه‌ استرس ادراک ‌شده در سطح معنی‌ داری بهزیستی روان ‌شناختی و نشخوار فکری را پیش ‌بینی می کند. در انتها شاخص‌ های برازش بررسی شد و این شاخص ‌ها برازش مطلوبی با داده ‌ها نشان دادند. بحث و نتیجه‌ گیری: این یافته می ‌تواند اهمیت احساس تنهایی و سپس استرس ادراک‌ شده در پیامدهای منفی که بر سلامت روان برجای می‌ گذارند را نشان دهد. درواقع با افزایش سطوح احساس تنهایی، سطوح استرس ادراک ‌شده افزایش پیدا می کند و به نوبه خود سطوح بالای استرس ادراک‌شده موجب کاهش بهزیستی روان‌شناختی و افزایش نشخوار فکری می‌ شود؛ بنابراین می توان نتیجه‌ گیری کرد، باید در سنین کمتر از احساس تنهایی و استرس ادراک ‌شده افراد پیش گیری کرد و از شدت آن ها کاهش داد.

the relationship of loneliness with psychological well being and rumination in college students: investigating the mediating role of perceived stress

introduction: the present study aimed to investigate the relationship between loneliness, psychological well being, and rumination among students, as well as to examine the mediating role of perceived stress in this relationship.method: for this study, 360 students from shiraz university were selected from eight faculties during the 2021 2022 academic year using a multi stage cluster sampling method. the methodology of this study is both correlational and descriptive. to gather research data, we utilized several psychological well being questionnaires: the short form of the riff (1989) questionnaire, the rumination scale by nolen hoeksema and morrow (1991), the loneliness scale by russell (1996), and the perceived stress scale by cohen (1983). for data analysis, pearson correlation tests and regression analysis were conducted, followed by the use of imos software for path analysis and model presentation. results: after examining and meeting the assumptions of path analysis, as well as identifying the proposed model, it was time to test the research model and analyze both the direct and indirect effects. the results of the study indicated that loneliness directly and significantly predicts psychological well being and rumination. loneliness significantly predicts psychological well being and rumination through perceived stress. finally, the fit indices were analyzed, and these indices demonstrated a favorable fit with the data.discussion and conclusion: the findings highlight the importance of loneliness and perceived stress in negative mental health outcomes. increased levels of loneliness are accompanied by increased levels of perceived stress, which in turn decrease psychological well being and increase rumination. therefore, it is crucial to prevent or curtail loneliness and perceived stress among the youth.