پدیدارشناسی توصیفی از مصادیق عدم صداقت روان‌درمانی روان‌درمانگران

مقدمه: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مردم در هر زمینه‌ای از زندگی خود با دروغ سروکار دارند یا دروغ می‌گویند و یا حقایق را پنهان می‌کنند. بااین‌حال، پذیرفتن اینکه این اتفاق در روان‌درمانی رخ می‌دهد تا حدودی شگفت‌انگیز و حتی نگران‌کننده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی مصادیق عدم صداقت روان‌درمانی از دیدگاه روان‌درمانگر در سال 1402 بود.روش: روش مورد استفاده در این پژوهش، کیفی از نوع پدیدارشناسی توصیفی بود. جامعه‌ آماری این پژوهش شامل همه‌ روان‌درمانگران مستقر در مراکز مشاوره شهر آمل در سال 1402 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری نظری در این پژوهش شرکت داشتند. 16 روان‌درمانگر نمونه این مطالعه را تشکیل دادند که برای گردآوری اطلاعات از پروتکل مصاحبه‌ نیمه‌ساختاریافته‌ 5 محوری عدم صداقت روان‌درمانی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از روش توصیفی هفت‌مرحله‌ای کولایزی استفاده شد.نتایج: پایایی کدگذاری از طریق توافق کاپای کوهن برای پنج محور از چهار داور، متوسط 0.81 (0.72 تا 0.91) به‌دست آمده که شدت توافق در سطح «تقریباً کامل» را نشان می دهد. یافته‌ها نشان داد، عدم صداقت در اتاق درمان گریزناپذیر است و دلایل عدم صداقت درمانگران شامل دلایل فردی از جمله؛ نقش حرفه‌ای درمانگر و دلایل برون فردی ازجمله؛ تجارب جنسی مراجع و حریم خصوصی مراجع، تجارب مرتبط با منفعت درمانی و تجارب زیسته در جامعه است.بحث و نتیجه‌گیری: باتوجه‌به نتایج، روان‌درمانگران احساساتی همچون خشم، تنفر و غم را در جلسات روان‌درمانی پنهان می‌کنند و ترجیح می‌دهند جزئیات مسائل جنسی، تجارب ناخوشایند و اختلافات خانوادگی مراجعین را با آنها بازگو نکنند. همچنین عدم صداقت درمانگران معمولاً غیرعامدانه بوده و برای کمک و حمایت درمانی مراجعین است.

descriptive phenomenology from instances of dishonesty in psychotherapy by psychotherapists

introduction: there is evidence that people encounter lies, deceive others, or conceal the truth in various aspects of their lives. however, it is somewhat surprising and even concerning to acknowledge that this occurs in psychotherapy. the aim of the present study was to identify instances of dishonesty in psychotherapy from the perspective of psychotherapists in 2023.method: the method employed in this study was a qualitative descriptive phenomenological approach. the statistical population for this study comprised all psychotherapists working in counseling centers in amol city in 2023 who participated through a theoretical sampling method. a total of 16 psychotherapists constituted the sample for this research, and data were collected using a five axis semi structured interview protocol focused on psychotherapy dishonesty. the seven step colaisi descriptive method was employed to analyze the data.results: results showed that coding reliability, measured by cohen’s kappa agreement across five axes from four raters, yielded an average score of 0.81 (ranging from 0.72 to 0.91). this indicates a level of agreement classified as &almost complete. the findings indicate that dishonesty in the treatment room is unavoidable. the reasons for therapists’ dishonesty include personal factors, such as the professional role of the therapist, as well as extrinsic factors, including the client’s sexual experiences, privacy concerns, therapeutic benefits, and societal experiences.discussion and conclusion: the results indicate that psychotherapists often conceal emotions such as anger, hatred, and sadness during therapy sessions. they tend to avoid discussing sensitive topics, including sexual issues, unpleasant experiences, and family disputes, with their clients. furthermore, any dishonesty exhibited by therapists is typically unintentional and arises from a desire to help and support their clients.