بررسی اعتبار و پایایی پرسش‌نامه خودکارآمدی جنسی زنان ایرانی

مقدمه‌: خودکارآمدی جنسی زنان عاملی مهم در کیفیت روابط جنسی زوجین است. خودکارآمدی جنسی بیانگر سطح اطمینان فرد در داشتن یک رابطه جنسی موفق است؛ لذا این پژوهش با هدف بررسی اعتبار و پایایی پرسش‌نامه خودکارآمدی جنسی زنان در نمونه‌های بالینی و غیربالینی ایرانی انجام شده است.روش: این پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی (توسعه‌ای) و به لحاظ روش پیمایشی بود. پس از آماده‌سازی پرسش‌نامه، هر یک از افراد نمونه‌های بالینی و غیربالینی، مقیاس‌های خودکارآمدی جنسی زنان، عملکرد جنسی زنان، مقیاس چند بعدی رضایت جنسی زنان و مقیاس اضطراب، استرس و افسردگی را به‌منظور سنجش اعتبار همگرا و واگر تکمیل نمودند. نمونه جداگانه‌ای (60 نفر) نیز پرسش‌نامه خودکارآمدی جنسی زنان را دو بار به فاصله 1 ماه تکمیل کردند. نمونۀ غیربالینی 360 زن متاهل از جمعیت عمومی جامعه بودند که باتوجه‌به جدول مورگان و نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده‌اند. نمونۀ بالینی 60 زن متاهل بودند که با مشکلات جنسی به مراکز درمانی مراجعه کرده بودند و با مصاحبه بالینی انتخاب شدند. برای بررسی اعتبار پرسش‌نامه از روش‌های اعتبار همگرا، واگر و تحلیل عاملی و برای بررسی پایایی از روش‌های مرسوم همسانی درونی (آلفای کرونباخ و دونیمه‌کردن) استفاده شد.نتایج: یافته‌های مربوط به تحلیل عاملی پرسش‌نامه موجب شناسایی چهار عامل در نمونۀ بالینی و سه عامل در نمونه غیربالینی شد. در بررسی اعتبار همگرا نتایج حاکی از وجود رابطه بالا بین خودکارآمدی جنسی زنان با پرسش‌نامه‌های عملکرد جنسی زنان، مقیاس چند بعدی رضایت جنسی زنان و در بررسی اعتبار واگرا نتایج بیانگرروابط ضعیف بین این پرسش‌نامه با مقیاس اضطراب، استرس و افسردگی بود. تحلیل‌های انجام شده شواهد قابل‌توجهی از پایایی در مقیاس خودکارآمدی جنسی در نمونه‌های بالینی و غیربالینی ایرانی فراهم آورد (ضریب آلفای کرونباخ 0.88 و تنصیف 0.87).بحث و نتیجه‌‏گیری: از پژوهش این‌گونه نتیجه‌گیری می‌شود که در مجموع اعتبار و پایایی این مقیاس به‌منظور کاربرد در جمعیت زنان متاهل ایرانی توسط شواهد به‌دست‌آمده مورد تایید و حمایت قرار گرفته است.

examining the validity and reliability of iranian women’s sexual self efficacy questionnaire

introduction: women’s sexual self efficacy is a crucial factor in the quality of couples’ sexual relationships. sexual self efficacy reflects an individual’s confidence in their ability to engage in a successful sexual relationship. therefore, this research was conducted to investigate the validity and reliability of the sexual self efficacy questionnaire for women in both clinical and non clinical samples in iran.method: this research was applied (developmental) in terms of its purpose and survey method. after preparing the questionnaire, each participant from both the clinical and non clinical samples completed scales assessing women’s sexual self efficacy, women’s sexual performance, the multidimensional scale of women’s sexual satisfaction, and a scale measuring anxiety, stress, and depression. this was done to evaluate convergent and divergent validity. a separate sample of 60 participants completed the women’s sexual self efficacy questionnaire twice, with an interval of one month between the assessments. the non clinical sample consisted of 360 married women from the general population, selected using the morgan table and available sampling methods. the clinical sample consisted of 60 married women who had sought assistance at medical centers for sexual issues and were selected through clinical interviews. convergent validity, variance analysis, and factor analysis methods were employed to assess the validity of the questionnaire. additionally, traditional methods of internal consistency, including cronbach’s alpha and dichotomization, were utilized to evaluate its reliability.results: data analysis indicated that premarital education, which focused on risk factors using a cognitive behavioral approach, positively influenced the resilience and quality of life of the engaged couples. however, this beneficial effect was not observed in the control group.discussion and conclusion: the research concludes that the validity and reliability of this scale for use among iranian married women have been confirmed and supported by the evidence obtained.