نقش تحول‌یافتگی من و بازنمایی‌های روابط موضوعی در تصمیم گیری برای مهاجرت

مقدمه: از رهیافت نظریه روابط موضوعی، انتخاب مهاجرت تحت‌تاثیر میزان تحول‌یافتگی من ممکن است ماهیت انطباقی یا غیرانطباقی داشته باشد. نظر به اهمیت روابط موضوعی و تحول‌یافتگی من در تصمیم گیری مهاجرت و سازگاری پس از آن، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میزان تحول یافتگی من و بازنمایی های روابط موضوعی در تصمیم به مهاجرت بود. روش: نمونه شامل 376 نفر از افراد در محدوده سنی 20 45 که تاکنون تجربه مهاجرت نداشتند بود. داده‌ها با استفاده از مقیاس روابط موضوعی بل ( بل و همکاران، 1986)، سیاهه روانی اجتماعی تحول‌یافتگی من(مارکستروم و همکاران، 1997) و دو پرسش محقق ساخته در مورد قصد مهاجرت و اقدام جمع آوری شد. بر اساس پاسخ آزمودنی‌ها، سه گروه از افراد مورد مقایسه قرار گرفتند: افرادی که قصد ماندن در ایران دارند، افرادی که قصد مهاجرت دارند و گروه سوم که در مورد مهاجرت دچار تردید هستند. هم چنین در گروهی که قصد مهاجرت داشت، مقایسه ای بین افرادی که اقدامات خود را آغاز کرده بودند و افراد بدون اقدام، انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل چندمتغیری کوواریانس در نرم‌افزار spss صورت گرفت.نتایج: یافته‌های این مطالعه نشان داد که پس از کنترل متغیرهای جنسیت، تحصیلات و درآمد، افرادی که قصد ماندن دارند در مقایسه با گروهی که قصد مهاجرت دارند، نمرات بالاتری در مولفه‌های وفاداری، عشق، امید، خرد و اراده و نمرات پایین‌تری در ابعاد بیگانگی و خودمحوری روابط موضوعی کسب می‌کنند. علاوه بر این، نتایج نشان داد، در گروهی که قصد مهاجرت دارند،  افرادی که اقدامات مهاجرتی را آغاز کرده‌اند، نمرات بالاتری در مولفه‌های خرد، هدف و کفایت از خرده‌مقیاس‌های تحول‌یافتگی من و نمرات پایین‌تری در ابعاد بیگانگی و بی‌کفایتی اجتماعی روابط موضوعی کسب کرده‌اند.بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌ها بر اهمیت عواملی مانند امید، دلبستگی‌، وفاداری را در قصد ماندن در ایران و عوامل اراده، هدف و کفایت در اقدام برای مهاجرت صحه می گذارد. این یافته ها نشان می دهد، شناخت پویایی‌های روان‌شناختی می‌تواند به درک بهتر الگوهای مهاجرت و پیش بینی رفتار مهاجرتی کمک کند و در فرایند سازگاری پس از هجرت ملاحظات بالینی به ارمغان آورد.

the role of ego strengths and object relations in migration decision making

introduction: considering the role that ego plays in decision making and taking action, as well as based on psychoanalytic formulations of the role of object relations and ego adaptive capacity in migration, this study aimed to investigate the role of ego strengths and object relations in immigration decision making. for this purpose, a comparison was made between people who have decided to stay in iran (stayers), people who have decided to emigrate (leavers), and people who have not decided yet. additionally, a comparison was made among leavers between individuals who had begun their migration actions and those who had not yet taken any action.method: the sample consisted of 376 iranian individuals residing in iran, aged between 20 and 45 years. data were collected using the bell object relations inventory (bori) and the psychosocial inventory of ego strengths (pies). additionally, two researcher developed questions regarding migration intention and action were included in the questionnaire. data analysis was conducted using multivariate analysis of covariance in spss.results: the results showed that after controlling for sociodemographic features (income, gender, and education), individuals who stayed compared to those who left had higher scores in the strengths of fidelity, love, hope, wisdom, and will, and lower scores in alienation and ego centricity. the results also indicated that among the group intending to migrate, those who had initiated their actions to immigrate obtained higher scores in wisdom, purpose, and competency, and lower scores in alienation and social incompetency.discussion and conclusion: this study’s findings underline the significance of psychological factors and personality in influencing migration decision making. the results suggest that ego strengths and object relations play a role in the decision to emigrate. a deeper comprehension of migrant personality could assist in the creation of psychological interventions before and after migration.