پیش‌بینی خودجرحی بدون قصد خودکشی بر اساس در معرض قرارگرفتن، انتظارات پیامد و خودکارآمدی اجتنابی در دانشجویان دانشگاه گیلان

مقدمه: با توجه به نقش عوامل شناختی و محیطی در بروز و ادامه خودجرحی، هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی خودجرحی بدون قصد خودکشی بر اساس در معرض قرارگرفتن، انتظارات پیامد و خودکارآمد اجتنابی در دانشجویان است.روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش 264 دانشجوی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 1400-1399 بود که به صورت دردسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه خودزنی سانسون و همکاران (1996)، مقیاس در معرض‌گذاری اجتماعی خودجرحی بدون قصد خودکشی زلکوویچ و کول (2014)، پرسشنامه انتظارات پیامد خودجرحی بدون قصد خودکشی هاسکینگ و رز (2016) و مقیاس خودکارآمدی اجتناب از خودجرحی بدون قصد خودکشی سیزز و همکاران (2014) استفاده ‌شد. داده‌ها‌ به‌وسیله تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که 44/3 درصد از واریانس خودجرحی بدون قصد خودکشی توسط در معرض قرارگرفتن، انتظارات پیامد و خودکارآمدی اجتنابی پیش‌بینی می‌شود و بین آن‌ها خودکارآمدی اجتنابی و انتظارات پیامد به‌ترتیب با پیش‌بینی 24/8 درصد و 23/8 درصد از واریانس خودجرحی بدون قصد خودکشی، بیشترین سهم را داشتند.بحث و نتیجه‌گیری: نظر به این‌که در معرض قرارگرفتن، انتظارات پیامد و خودکارآمدی اجتنابی می‌توانند خودجرحی بدون قصد خودکشی را پیش‌بینی کنند، یافته‌های این پژوهش می‌تواند به پیشگیری از این رفتار و طرح‌ریزی برنامه‌های آموزشی و درمانی کمک کند تا دانشجویان کمتر در معرض آسیب‌های حاصل از این رفتار قرارگیرند

predicting non-suicidal self-injury based on exposure, outcome expectancies, and avoidance self-efficacy in students of the university of guilan

introductoin: considering the role of cognitive and environmental factors in the occurrence and maintenance of self-injury the aim of this study is to predict non-suicidal self-injury based on the exposure, outcome expectancies, and avoidance self-efficacy in studentsmethod: this research is a descriptive correlational study. the research sample was 264 students of the university of guilan in the academic year 2019-2020 who were selected by convenience sampling. in order to collect data sanson’s et al. (1996) self-harm inventory, zelkovich cole’s (2014) social exposure to non-suicidal self-injury scale, hasking and rose’s (2016) non-suicidal self-injury expectancy questionnaire and self-efficacy scale of avoiding nssi by czyz et al. (2014) were used. data were analyzed by multiple regression analysis.results: the results of multiple regression analysis showed that 44.3% of the variance of non-suicidal self-injury is predicted by exposure to non-suicidal self-injury, outcome expectancies, and avoidance self-efficacy, and among those, avoidance self-efficacy and outcome expectancies had the highest share with a prediction of 24.8% and 23.8% of non-suicidal self-injury variance, respectively.discussion and conclusion: given that exposure to non-suicidal self-injury, outcome expectancies, and avoidance self-efficacy can predict non-suicidal self-injury, the findings of this study can greatly help prevent this behavior and planning educational and treatment programs so that students are less exposed to the damage caused by this behavior.