بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر کاهش استرس، اضطراب، افسردگی و افزایش خودکارآمدی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر کاهش اضطراب، افسردگی، استرس و افزایش خودکارآمدی بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس بوده است. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به بیماری ms و عضو انجمن حمایت از بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر تهران بود. نمونه پژوهشی شامل 30 نفر بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی (21dass-) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی (gse-10)بودند. گروه آزمایش جلسات طرحواره درمانی طی 12 جلسه دوساعته دریافت نمود و گروه کنترل هیچگونه مداخله درمانی دریافت نکردند، سپس هر دو گروه تحت پس آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری و تک متغیری و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج تحلیل واریانس نشان داد که طرحواره درمانی بر استرس(0/001>f =110/90  p) ، اضطراب(0/001>f =88/92  p) و افسردگی (0/001 > f =32/29  p) اثربخش بوده است و همچنین طرحواره درمانی بر افزایش خودکارآمدی  در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس موثر بوده است (07 /12= t). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته مطالعه حاضر، درمانگران می توانند از طرحواره درمانی برای کاهش اضطراب، افسردگی، استرس و افزایش خودکار آمدی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس استفاده نمایند.

Evaluation of the effectiveness of schema therapy on reducing stress, anxiety, depression and increasing self-efficacy in patients with multiple sclerosis

This study aimed to evaluate the effectiveness of schema therapy on reducing stress, anxiety, and depression in patients with multiple sclerosis.Method: The present study was a quasi-experimental study with pre-test, post-test design with a control group. The study population consisted of all members of the MS Society of Iran located in Tehran, and the research sample consisted of 30 members of the Association who were selected using the targeted sampling method and were randomly assigned to two experiment and control groups (15 people for each group). All 2groups were tested by (DASS-21) and (GSE-10) scale, and then the experimental group received schema therapy in 12 Two-hour sessions for 12 weeks, but the control group did not receive some training, then both groups were post-test. The research data were analyzed using multivariate and univariate analysis of variance and independent t-test.Results: The results of analysis of variance of difference scores showed that schema therapy on stress (f=110.90, P<0,001), anxiety (f= 88.92, P<0,001), and depression: (f= 32.29, P<0,001) in patients with multiple sclerosis has been effective. Schema therapy has been effective in increasing the self-efficacy of patients with multiple sclerosis (t = 12.07).Discussion and Conclusion: The findings of this study confirm the effectiveness of schema therapy in reducing stress, anxiety, and depression and increasing self-efficacy in patients with multiple sclerosis.