پیش‌بینی اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان براساس پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی

مقدمه: هدف این مطالعه، پیش‌بینی اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان بر اساس پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی بود.روش: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد ساکن در زندان مرکزی شهر رشت در سال 1396 بودند. نمونه پژوهش شامل 350 نفر از زندانیان بود که 175 نفر مبتلا به اختلال خشم انفجاری متناوب و 175 زندانی بدون اختلال خشم انفجاری متناوب بودند و به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری داده‌ها از پرسشنامه اختلال خشم انفجاری متناوب کوکارو و همکاران (2017)، مقیاس رفتار تکانه‏ای لاینام و همکاران (2006)، پرسشنامه پرخاشگری ویلیامز و همکاران (1996) و پرسشنامه نارسایی هیجانی بگبی و همکاران (1994) استفاده شد.نتایج: نتایج تحلیل تابع تشخیص نشان داد پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی پیشبینهای معناداری هستند که میتوانند زندانیان با و بدون اختلال خشم انفجاری متناوب را از یکدیگر متمایز کنند و این متغیرها توانسته است 75.4 درصد از موارد را به درستی در گروهها قرار دهد.بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به توان پیشبینی نارسایی هیجانی، اضطرار منفی و پرخاشگری برای اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان، نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در آسیب‌شناسی اختلال خشم انفجاری متناوب دارد.

Predicting intermittent explosive disorder on the Basis of aggression, negative emergency and alexithymia

Introduction: The purpose of this study was to predicting intermittent explosive disorder on the basis of aggression, negative emergency and alexithymia. Method: This research was a correctional descriptive study. The statistical population of this research includes all Prisoners of the central prison of Rasht city are in 2017. The sample consisted of 350 prisoners that were 175 people with intermittent explosive disorder and 175 people without intermittent explosive disorder and chosen by convenience sampling method. Data were collected using the intermittent explosive disorder questionnaire Coccaro et al (2017), impulsive behavior scale Lynam et al (2006), aggression questionnaire Williams et al (1996) and alexithymia questionnaire Bagby et al (1994). Results: The results of discriminant analysis showed that the average scores of the aggression, negative emergency and alexithymia are the best predictors that could discriminate the prisoners with and without intermittent explosive disorder from each other and these variables place 75.5 percent of cases correctly in groups. Conclusion: According to predictability aggression, negative emergency and alexithymia for without intermittent explosive disorder in prisoners, this finding has important implications for pathology of intermittent explosive disorder.