بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خود و مدیریت هیجان به مادران بر پرخاشگری، تاب‌آوری نوجوانان دختر شهر تهران

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خود و مدیریت هیجان (از سری بسته‌های نماد) به مادران نوجوانان دختر شهر تهران بر پرخاشگری، تاب‌آوریانجام گردید.روش: طرح پژوهشی حاضر، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران نوجوانان دختر شهر تهران در سال تحصیلی 98-97 بود، که دخترانشان دارای پرخاشگری بالا و تاب‌آوری پایین بودند. به منظور اجرای پژوهش، ابتدا غربالگری انجام گرفت که 500 دانش‌آموز، پرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری و تاب‌آوری کونور و دیویدسون را تکمیل نمودند و از میان آن‌ها 45 نفر، دارای پرخاشگری بالا و تاب‌آوری پایین انتخاب گردیدند، سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه). گروه آزمایشی مدیریت خود طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش مدیریت خود و گروه آزمایشی مدیریت هیجان طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش مدیریت هیجان قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری (1992) و تاب‌آوری کونور و دیویدسون (2003) بودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل گردیدند.نتایج:نتایج نشان داد در پرخاشگری، تاب‌آوری، بین سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری (01/0p <) و دو گروه آزمایش و کنترل (05/0p <) تفاوت معنادار وجود دارد. ضمنا در مرحله پیگیری، اثربخشی اجرای بسته‌های آموزشی مدیریت خود و مدیریت هیجان برای متغیرهای پرخاشگری، تاب‌آوری تداوم داشت.بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین اجرای بسته آموزشی مدیریت خود و مدیریت هیجان به مادران نوجوانان دختر می‌تواند تاثیرگذاری مهمی در کاهش پرخاشگری و افزایش تاب‌آوری فرزندان آنان داشته باشد.

Examination of the Effectiveness of Self-Management and Emotion Management Training for Mothers on Aggression, Resiliency among Teen Girls of Tehran City

Introduction: The present research carried out by the purpose of examining the effectiveness of self-management and emotion management training (a series of symbol packages) for mothers of Teen Girls of Tehran city, on aggression and Resiliency.Methods: A quasi-experimental design was used in this research, using Pre-test and Post-test with control group and quarterly follow up. The statistical population consisted of all mothers of teen girls of Tehran city during the 1397-98 school year, whose daughters had high aggressiveness and low resilience. For the purpose of the research, a screening was carried out on 500 students who completed the Buss and Perry aggression questionnaire and the Connor and Davidson resiliency questionnaire and from among them 45 individuals with high aggressiveness and low resiliency were selected, then randomly divided into three groups (two experimental and one control groups). The experimental self-management group received self-management training during 10 sessions of 90 minutes and the experimental emotional management group received their training during 10 sessions of 90 minutes. The research tools were also included Buss Perry`s (1992) aggression questionnaire and Connor and Davidson`s (2003) resiliency questionnaire. The data was also analyzed throughout the repeated measures analysis of variance.Results: The results showed that there is a significant difference in aggression, resiliency, between three phases of pre-test, post-test and follow-up (p < 0/01), and in two experiment and control groups (p < 0/05).  In follow-up phase, the effectiveness of performing self-management and emotion management training packages continued for aggression and resiliency variables.Conclusion: Therefore, implementation of self-management and emotion management training packages for mothers of Teen Girls can have a significant impact on reducing aggression and increasing resiliency of their children.