فراتحلیل اثربخشی درمان نوروفیدبک بر میزان افسردگی

روش فراتحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از انجام پژوهش های مختلف، میزان اندازه اثر روش های درمان را مشخص می کند. با انجام فراتحلیل می توان دیدگاه کلی تری نسبت به تاثیر مداخلات مختلف بدست آورد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی نوروفیدبک بر میزان افسردگی می باشد که به صورت فراتحلیل انجام شده است. روش: به این منظور از بین 15 پژوهش، 10 پژوهش که از لحاظ روش شناختی مورد قبول بودند، انتخاب شده و فراتحلیل روی آنها انجام شده است. اطلاعات این پژوهش ها جمع آوری شده و اندازه اثر هر کدام از آنها حساب شد. نتایج: نتیجه نشان داد که طبق جدول کوهن، نتایج معنادار است. اندازه اثر محاسبه شده برای افسردگی p=0. 0179, es=0. 60، افکار منفی p=0. 0559, es=0. 407، میزان آلفا p=0. 0122, es=0. 701، نسبت بتا به آلفا p=0. 1635, es=0. 512 می باشد و اندازه اثر کلی نیز 0. 538 می باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج فراتحلیل تحقیقات انجام شده در مورد تاثیر درمان نوروفیدبک بر میزان افسردگی نشان داد که این روش مطابق جدول تفسیر اندازه اثر کوهن به معنی اندازه اثر بالاست و در کاهش علایم و نشانه های افسردگی و بهبود امواج مغزی موثر است.

Efficacy of Neurofeedback Treatment in Depression Disorder: A meta-analysis

Introduction: Biological aspects of personality have an influence on people psychological dimensions. The present study was aimed to compare prospective memory, risky decisionmaking, collaborative decisionmaking between individuals with morning and evening circadian typology. Methods: For this purpose, a study with quantitative methodology approach and a descriptive design was conceived. The population included 70 male and female undergraduate or graduate students, 18 to 32 years old, were recruited using eveningmorningness screening tests. The selected students included 38 morning and 32 evening types and were examined at two morning and afternoon sessions. Morningness  and eveningness questionnaire and computerized cognitive tasks including TimeBased Prospective Memory (TBPM), Iowa Gambling Task (IGT), collaborative decision making (prisoner’s dilemma), were empoloyed for gathering data. Results: Statistical analysis using multivariate analysis of variance and showed that there are significant differences in prospective memory, risky decisionmaking between groups with morning and evening circadian type. Results showed that prospective memory performance in the evening type was better than the morning one. In addition, scores of risky decisionmaking in the evening group were higher than the morning one. Conclusions: So the results of this study showed a significant difference between the two groups in cognitive functions on prospective memory, risky decisionmaking.