اثربخشی آموزش خود - دلسوزی شناختی بر تاب‌آوری و خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش خود دلسوزی شناختی بر تاب‌آوری و خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. روش: طرح پژوهش حاضر، آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر پایه دوم دوره متوسطه دوم در سال تحصیلی 95-1394 بود. به منظور اجرای پژوهش ابتدا غربالگری انجام گرفت که 302 شرکت کننده پرسشنامه نگرانی پنسلوانیا را تکمیل نمودند و از میان آن‌ها 40 نفر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انتخاب گردید، سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 10 جسله 90 دقیقه‌ای تحت آموزش خود دلسوزی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مصاحبه تشخیصی و پرسشنامه‌های تاب‌آوری و خودکارآمدی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از شاخص‌های آماری توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج: نتایج تحلیل کواریانس حاکی از آن بود که گروه آزمایش افزایش معناداری  را در  تاب‌آوری (0.003>p) و خودکارآمدی (0.005>p) بعد از دریافت آموزش نشان دادند. بحث و نتیجه‌گیری:  بر اساس یافته‌ها می‌توان گفت آموزش خود دلسوزی عامل تاثیرگذار مهمی بر افزایش تاب‌آوری و خودکارآمدی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر است.

The Effectiveness of Cognitive Self-Compassion Training on Resiliency and Self-Efficacy in Female Students with Generalized Anxiety Disorder

Introduction: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of cognitive selfcompassion training on resiliency and selfefficacy female students with GAD. Method: The present experimental study included pretest, posttest with the control group design. The statistical population of this study consisted of all female second grade  students of high schools in Izeh city in the academic year of 20152016. Screening was conducted and 302 participants completed the Penn State Worry Questionnaires, Then 40 individuals suffering GAD  identified and  were assigned randomly to experimental and control groups. The instruments used in this study was diagnostic interview, resiliency and selfefficacy Questionnaires. The experimental group received selfcompassion training for ten 90minutes sessions.  Results: Analysis of the data was done using descriptive and inferential tests such as covariance analysis. Experimental group showed significant increase in resiliency (p < 0/003) and selfefficacy (p < 0/005) after being trained. Conclusion: Based on the result we can say that cognitive selfcompassion training is an important factor in improving resiliency and in selfefficacy of students suffer from GAD.