رابطه علّی بین ذهن آگاهی با تنیدگی ادراک‌شده در دانشجویان: نقش میانجی‌‌‌گری خودکارآمدی و هوش هیجانی

مقدمه: ذهن آگاهی، هشیاری غیر قضاوتی، غیر قابل توصیف و مبتنی بر زمان حال نسبت به تجربه ایست که در یک لحظه خاص در محدوده‌ی توجه یک فرد قرار دارد و در کاهش تنیدگی و افزایش کیفیت زندگی افراد نتایج مثبتی داشته است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه علّی بین ذهن آگاهی با تنیدگی ادراک شده در دانشجویان: نقش میانجی گری خودکارآمدی و هوش هیجانی در بین دانشجویان کارشناسی (دختر و پسر) دانشگاه آزاد زنجان بود.روش: در این مطالعه علّی همبستگی، جامعه آماری کل دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد زنجان بودند که نمونه پژوهش شامل 200 دانشجو (99 دختر و 101 پسر) به روش نمونه‌‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش، ابزارهای ذهن آگاهی براون و رایان، تنیدگی ادراک شده کوهن، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و هوش هیجانی شات و همکاران استفاده شدند.ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر نرم‌افزار (ایموس 20) انجام گرفت.نتایج: بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی روابط علّی بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبولی برخوردار بود.بحث و نتیجه‌گیری: به طور کلی، در مدل پیشنهادی پژوهش، نتایج نشان دادند که ذهن آگاهی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم از طریق خودکارآمدی و هوش هیجانی با تنیدگی ادراک شده رابطه دارد.