بررسی ادله معتقدان به حجیت معرفت‌شناختی تجربه دینی

بررسی ادله معتقدان به حجیت تجربه دینی در اثبات متعلقش، محور مباحث مقاله حاضر را تشکیل می‌دهد. این ادله را در پنج دسته جداگانه بررسی کرده‌ایم: 1. استدلال از طریق همانندسازی تجربه دینی با تجربه‌های حسی؛ 2. استدلال از طریق اصل آسان‌باوری و گواهی؛ 3. استدلال از طریق استنتاج بهترین تبیین؛ 4. استدلال اصلاح‌شده گاتینگ؛ 5. استدلال از طریق علم حضوری دانستن تجربه دینی. همه این استدلال‌ها، از اشکالات خاصی رنج می‌برند که در ذیل هریک از آنها، تبیین و بررسی شده‌اند. با توجه به اشکالاتی که مطرح خواهد شد، حجیت عام تجربه دینی، را رد و حجیت خاص و محدودی برای آن نتیجه گرفته‌ایم.