برون ‌دادشناسی کاربست توقیت بی‌ ضابطه در منجی ‌گراییِ زرتشتی

مسئله این پژوهش اکتشاف مهم‌ترین برون‌دادهای کاربست توقیت بی‌ضابطه در منجی‌گرایی زرتشتی است. پیشوایان دینی زرتشتی در عصر اسلامی، هزار سال پس از سقوط شاهنشاهی ساسانی را به عنوان زمان ظهورِ سوشیانت (منجی نهایی) می‌خواندند؛ لیکن این سخن واقع نشد و این توقیت بی‌ضابطه زخمی بر پیکر دین زرتشتی و موجب رکود تمدنی آن شد. این تحقیق روش تبیینی تحلیلی را در پردازش محتوا مبنا قرار داده و برحسب دستاورد یا نتیجه تحقیق از نوع توسعه‌ای کاربردی و به لحاظ نوع داده‌های مورداستفاده، تحقیق کیفی است. روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه‌ای است و در استکشاف از توصیف بهره برده شده است. نتایج حاصل از تحلیل و ترکیب داده‌های جمع‌آوری‌شده نشان می‌دهد «خودباختگی فرهنگی»، «بی‌اعتمادی به میراث هزارساله»، «پدیداری خلا هویتی» و «عدم کنشگری تمدنی» مهم‌ترین برون‌دادهای کاربست توقیت بی‌ضابطه در سنت زرتشتی است.

the output of irregular time-predicting in zoroastrian saviorism

the problem of this research is the discovery of the most important outputs of using irregular time-predicting in zoroastrian saviorism. zoroastrian religious leaders in the islamic era called the thousand years after the fall of the sassanid empire as the time of the emergence of saoshyant (the final savior). but this statement did not come true and wounded the body of zoroastrianism and caused its civilization to stagnate. this research is used the explanatory-analytical and qualitative method. the method of collecting information is library type and description is used in exploration. the results of the analysis and combination of the collected data show; cultural low self-esteem, distrust in a thousand-year heritage, appearance of identity gap and civilized lack of action are the most important outcomes of the use of irregular time-predicting in the zoroastrian tradition.