توسل حقیقی و اعتباری

مسئله این مقاله بررسی تمایز میان توسل «حقیقی» و «اعتباری» است. این پژوهش به روش توصیفی  تحلیلی میان این دو نوع از توسل تمایز قائل شده است. یافته‏ های این تحقیق نشان می‏دهد: توسل حقیقی و اعتباری حداقل از دو وجه اصلی با هم تفاوت دارند: 1) در توسل حقیقی، موجد و برانگیزاننده‏ «واسطه»، خداوند متعال است؛ درحالیکه در توسل اعتباری، موجد و برانگیزاننده‏ «واسطه»، انسان است. 2. در توسل حقیقی، در نفس مراجعه به واسطه، مفهوم تقرب به متقرَّب درج نشده، و مومن و کافر چنین توسلاتی دارند؛ درحالیکه در توسل اعتباری، در نفس مراجعه به واسطه، مفهوم تقرُّب به متقرَّب مندرج است. مهمترین نتیجه‏ تحقیق عبارت است از: «تمایز نهادن میان توسل حقیقی و اعتباری» است؛ این تمایز، ضمن تبیین دقیقِ معنا و مفهوم توسل، برخی از معضلات ناشی از خَلط این دو قسم از توسل را نیز مرتفع خواهد کرد.

a true appeal and a mentally regarded appeal

the problem of this article is to examine the distinction between a true appeal and a mentally regarded appeal. this research has made a distinction between these two types of appeals using a descriptive-analytical method. the findings of this research show that real and mentally regarded appeals differ from each other in at least two main ways: 1) in real appeals, the originator and motivator of the intermediary is god almighty; while in mentally regarded one, the originator and motivator of the intermediary is the human being. 2. in the true appeal, in the very reference to the intermediary, the concept of closeness is not included in the closed being, and both believer and unbeliever enjoy such appeals; while in the mentally regarded, in the very reference to the intermediary, the concept of closeness has been included in the closed being. the most important result of the research is: to make distinction between a true appeal and a mentally regarded appeal. this distinction, while explaining the meaning and concept of appeal, will also solve some of the problems caused by the confusion of these two types of appeal. keywords: appeal, tawassul, true, mentally regarded, mediary, desire, closeness