طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی، بررسی و نقد

طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی از اهم مبانی الحاد جدید، بلکه بُن‌مایه اصلی و اساس آن است و لاجرم بررسی آن برای جویندگان مسائل اعتقادی ضرورتی حیاتی دارد. این قسم از طبیعت‌گرایی در فلسفه علم نیز مورد توجه قرار گرفته و شماری آن را به مثابه پیش‌فرض ضروری دانش تجربی قلمداد کرده‌اند. در نتیجه، تحقیق و بررسی در این مساله و سنجش آن برای متعاطیان حوزه فلسفه علم، به‌ویژه داعیه‌داران تحول علم و طلایه‌داران تولید علم دینی نیز امری اجتناب‌ناپذیر است. بدین‌روی، مسئله اصلی مقاله حاضر بررسی این رویکرد و ارزشداوری در باب آن است. روش تحقیق در مقام گردآوری اسنادی و در مقام داوری توصیفی تحلیلی است. نتیجه تحقیق نیز این است که طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی نه منطقاً مدعایی منسجم و خردپذیر است، نه پشتوانه‌ای از طریق علم و فلسفه دارد، و نه پیش‌فرض ضروری دانش تجربی خواهد بود.

a critical ontological naturalism

ontological naturalism is one of the most important foundations of the new atheism, but also its main basis and foundation, and, therefore, its study is inevitably vital for seekers of doctrinal issues. this kind of naturalism has also been considered in the philosophy of science and some have considered it as an essential presupposition of empirical knowledge. as a result, research on this issue and its assessment is inevitable for those interested in the field of philosophy of science, especially those who claim the evolution of science and the pioneers of the production of religious science. thus, the main issue of the present article is to examine this approach and value judgments about it. the research method is in the position of document collection and in the position of descriptiveanalytical judgment. the result of the research is that ontological naturalism is neither a logically coherent and rational claim, nor is it supported by science and philosophy, nor will it be a necessary presupposition of empirical knowledge.keywords: naturalism, ontological naturalism, atheism, the principle of simplicity, science.