|
|
|
|
نقش دانش نحو در تقریر برهان تمانع با تاکید بر آیه 22 سوره مبارکه انبیاء
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
یعقوبخانی مرتضی ,اکرادلو لیلا ,خوشفر محسن
|
|
منبع
|
انديشه نوين ديني - 1399 - دوره : 16 - شماره : 62 - صفحه:139 -156
|
|
چکیده
|
آیه 22 سوره مبارکه انبیاء درصدد بیان براهین اثبات یگانگی خداوند است. از آن در کتابهای کلامی به برهان تمانع یاد می‌کنند. دراین مقاله با روش توصیفی تحلیلی به مسئله نقش دانش نحو در فهم این آیه کلامی می پردازیم. فهم آیه شریفه وابسته به منطوق، مفهوم، و تلازم میان شرط و جواب آن است که به واسطه دانش نحو به دست آمده است. یافته های تحقیق عبارتند از: رابطه شرط و جزاء و نسبت میان آن دو در آیه شریفه و از سوی دیگر لازمه یک سویه که میان تعدد آلهه و فساد و دیدگاه ابن‌حاجب مبنی بر ممتنع بودن جمله شرط در این آیه شریفه و مفهوم گیری از آن همگی از نقش آفرینی دانش نحو است. واژه الا به عنوان وصف قابل اسقاط و صرفا تاکیدی برای موصوف خود (آلهه) است. در امتناع تعدد آلهه، الا الله موضوعیت ندارد و این تحلیل نحوی در تقویت تقریرهای فلسفی اثرگذار بوده
|
|
کلیدواژه
|
نقش علم نحو، علم کلام، “لو” شرطیه، الا استثنائیه، برهان تمانع
|
|
آدرس
|
حوزه علیمیه قم, ایران, دانشگاه معارف اسلامی, ایران, جامعه المصطفی العالمیه, گروه حدیث, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mohsenkhoshfar@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Role of Grammar in Explaining the Argument of Tamānu` with an Emphasis on the Verse 22 of Anbiyaʿ
|
|
|
|
|
Authors
|
Yaqoobkhani Morteza ,Ekradloo Leila ,Khoshfar Mohsen
|
|
Abstract
|
The verse 22 of Anbiyachr('39') seeks to prove the oneness of God. It is mentioned in theological books as the argument of tamānu`. In this article, with a descriptiveanalytical method, we deal with the issue of the role of grammar in understanding this theological verse. Understanding the verse depends on the meaning of the concept, and the inseparability of the condition and its answer, which is obtained through the knowledge of syntax. The findings of the research are: the relationship between condition and its answer and the relationship between the two in the holy verse and on the other hand, the onesided requirement between the multiplicity of gods and corruption and Ibn Hajibchr('39')s view of impossibility of the conditional sentence in this noble verse and meaningerceiving from the verse, it all occurs by the role of grammar. The word illā as a modifier capable of omission is merely an emphasis on its modified noun (āliha). In denial of the plurality of gods, illa Allah is not of any effect and this syntactic analysis has been effective in strengthening philosophical interpretations.Keywords: The Role of Syntax, Theology, Conditional Law , Exceptional, Argument of Tamānu
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|