تحلیل روش شناسی انسان پژوهی با رویکرد گسترش کلام کاربردی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمدی مسلم
|
|
منبع
|
انديشه نوين ديني - 1398 - دوره : 15 - شماره : 58 - صفحه:43 -54
|
|
چکیده
|
انسان پژوهی دینی در عین توان محاجه با رویکرد فراگیر اومانیسم، می تواند الگویی از انسان محوری الهی با هویت معرفتی حی متاله را عرضه نماید. این تحقیق به نقش انسان پژوهی در گسترش کلام کاربردی پرداخته و با روش توصیفی تحلیلی و با رصد میدانی آن را در حکم یکی از اصول اساسی دین نگریسته است. این ایده در فرآیند نیازمحورانه یعنی ناظر به شبهات رایج در جامعه اسلامی در کنار حقایقی مانند بومی سازی، به روز بودن و کارآمدی از ایده به واقعیت پیوست. تحلیل انواع روش انسان پژوهی از جمله مباحث اساسی است که این پژوهش به تبیین، ارزیابی مزایا و کاستی ها و پیشینه ای از پژوهش در هرکدام از آن ها پرداخته و خود رویکرد پنجمی به نام انسان شناسی تلفیقی را به آنها افزوده است و زمینه را برای یک پژوهش فراگیر و کاربردی در رسیدن به یک روش شناسی مناسب در تبیین ماهیت، ابعاد و مبانی هویت معرفتی انسان زمینه سازی نماید.
|
|
کلیدواژه
|
انسان، انسان‌پژوهی، کلام‌کاربردی، روش شناسی، کلام اسلامی
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران، پردیس فارابی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mo.mohammadi@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|