واکاوی شاخصه‌های رویکرد معلمی در تربیت دینی دانش‌آموزان برای جامعه مهدوی

هدف از مطالعه حاضر شناسایی مولفه‌های رویکرد معلمی در تربیت دینی دانش‌آموزان جهت آمادگی آنها برای جامعه مهدوی بود. رویکرد تحقیق کیفی از نوع تحلیل محتوای متعارف بود. مشارکت‌کنندگان شامل معلمان شاغل در مدارس شهرستان اردبیل در سال تحصیلی 1400-1401 بود که 14 نفر از آنان به صورت نمونه‌گیری هدفمند از نوع شاخص مورد مطالعه قرار گرفتند. در این راستا مصاحبه‌های نیمه سازمان یافته‌ای از آنها صورت گرفت و نمونه‌گیری تا اشباع داده‌ها ادامه یافت. برای اعتبارسنجی یافته‌ها از روش توصیف غنی داده‌ها و خود بازبینی محقق و برای تعیین پایایی داده‌ها از روش بررسی همزمان استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که 7 مولفه هستی‌شناختی دینی (تضادناپذیری، ساختارشناسی پدیده‌ها، هنجارمحوری)، روایت‌ گزینی (معنابخشی معنوی، شخصیت‌سازی دینی، مبانی‌سازی ظهور)، انسان‌شناسی دینی(توسعه معنوی، آینده پژوهی، تعلق‌پذیری باورها)، پژوهشگری‌ دینی (گفتمان‌سازی مهدویت، نقادی، بسترشناسی)، مرجعیت‌شناسی (رهبریت، الگوسازی)، تلفیق‌پذیری ادیان (بحران‌شناسی دین زیستی، اشتراک دینی)، هویت‌سازی منتظران (بهزیستی دینی، منش پروری، تفکرگرایی، خود تعیین‌گری) مضامین اصلی هستند که با 125 مضمون اولیه شرایط را برای تربیت‌پذیری مهدوی دانش‌آموزان فراهم می‌آورند. نتایج نشان داد که معلمان برای درک معنادار شخصیت مهدی (عج) توسط دانش‌آموزان، ضرورت دارد زمینه فعالیت‌های کنشگرانه آنها را نسبت به شناخت اصل و مفهوم مهدویت در راستای هدایت درست رفتارهای فردی فراهم سازند.

analyzing the features of teacher-centered approach to students’ the religious education for mahdavi society

this study aims to identify the components of the teacher-centered approach to the students’ religious education in order to prepare them for the mahdavi society. its qualitative approach was conventional content analysis. the participants were the teachers teaching at schools in ardabil, iran, in the school year 1400−1401. 14 teachers at these schools were studied through typical case purposive sampling. in this regard, semi−organized interviews were conducted and sampling continued until data saturation. in order to validate the findings, the method of rich description of data and self-review of the researcher was used, and, so as to determine the reliability of the data, the method of simultaneous review was used. the findings showed that seven religious ontological components (non-contradiction, study of the structure of phenomena, being norm-referenced), narrative selection (spiritual meaning-making, religious personality formation, fundamentals of emergence), religious anthropology (spiritual development, futurism, belonging to beliefs), religious research (mahdism discourse, criticism, context studies), authority (leadership, modeling), integrity of religions (crisis of biology, religious sharing), identity of waiters (religious welfare, character development, thinking, self−determination) are the main themes which provide the conditions for the students’ mahdavi educability through 125 primary themes. the findings showed that the teachers, for a students’ meaningful understanding of the imam mahdi’s personality, should provide the ground for their active activities in knowing the doctrine and concept of mahdism in order to guide individual behaviors correctly.