تاملی در ضرورت استفاده از «خودارزیابی» در برنامه درسی تربیت دینی

این تحقیق با هدف تبیین ضرورت «خود ارزیابی» و تناسب آن با اصول تربیت دینی انجام گرفت. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی بود. براساس یافته‌ها مشخص شد که خود ارزیابی با هشت اصل تربیت اسلامی‌ (اصل جامعیت، اصل توحید و اخلاص، اصل مشارکت و مسئولیت، اصل تفاوت‌های فردی، اصل گرایشات مثبت دینی، اصل عذرپذیری و جبران، اصل کرامت و اصل مداومت و نظارت دائمی) متناسب بود و بر ارزشیابی رایج (شناخت محور، کمی ‌و معلم محور) مزیت دارد. همچنین، به‌ کار بردن خود ارزیابی در برنامه درسی تربیت دینی می‌تواند از حالت حداقلی (به صورت مکمل) تا حالت حداکثری (تنها مدل ارزیابی) متفاوت باشد. درنهایت، استلزامات کاربرد خود ارزیابی در برنامه درسی تربیت دینی مطرح شده است.