ساخت و اعتباریابی مقیاس ارزشیابی تربیت دینی دوره دوم متوسطه بر مبنای نظریه تربیت دینی فضامند بومی−جهانی

هدف مقاله حاضر ساخت و اعتباریابی مقیاس ارزشیابی تربیت دینی دوره دوم متوسطه بر مبنای نظریه تربیت دینی فضامند بومی−جهانی است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر شیراز است که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای، نمونه‌ای به حجم 452 نفر از بین دانش‌آموزان 8 دبیرستان پسرانه و دخترانه نواحی چهارگانه شهرستان شیراز انتخاب شد. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس‌ محقق‌ساخته‌ استفاده شد که برای تعیین روایی آن از روش‌های روایی صوری و تحلیل عامل مرتبه اول و دوم و برای ارزیابی پایایی آن نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی مرتبه اول نشان داد با فرض معیار 0.4، در تمامی مولفه‌ها، سوالات مطرح شده در مقیاس مذکور به خوبی نشان‌دهنده، مولفه‌های مربوطه می‌باشد و در مجموع، این مقیاس، ابزاری معتبر برای سنجش تربیت دینی فراگیران دوره متوسطه براساس نظریه تربیت دینی فضامند بومی−جهانی می‌باشد. همچنین، نتایج تحلیل عاملی مرتبه دوم نیز نشان داد که مولفه‌های نه‌گانه در نظریه مذکور به خوبی نشان‌دهنده برازش این مدل برای توسعه تربیت دینی در فضای جهانی فعلی است. نتایج آلفای کرونباخ نیز نشان داد که این مقیاس در تمامی ابعاد خود، پایایی لازم برای استفاده به‌عنوان یک مقیاس معتبر را دارد.