رابطه آزادی اطلاعات با حریم خصوصی

آزادی اطلاعات، از مصادیق آشکار آزادی بیان است که در اسناد بین‌المللی از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است. از سوی دیگر، حق حریم خصوصی و منع ورود به حیطه خصوصی افراد نیز در دهه‌های اخیر مورد توجه جدی حقوقدانان بوده؛ گرایش عمومی در کشورها، تصویب قوانین مستقل درباره حمایت از حریم خصوصی است. آزادی اطلاعات و حریم خصوصی افراد در مواردی در تقابل با یکدیگر قرار می‌گیرند. قوانین و مقررات ایران حدود این حقوق را از یکدیگر مشخص نکرده است؛ بنابراین لازم است رابطه آنها مورد بررسی فقهی و حقوقی قرار گیرد. درباره اصل آزادی اطلاعات، دو دیدگاه در غرب مطرح می‌باشد: نظریه آزادی مطلق و نظریه آزادی محدود (خروج تخصیصی حریم خصوصی از آزادی اطلاع‌رسانی ). در این نوشتار این دو دیدگاه مورد نقد و بررسی قرار گرفته، در پایان نظریه سومی مبنی بر خروج تخصصی حریم خصوصی از آزادی اطلاعات و ثمرات آن بیان شده است.