عرف و مولفه‌های قانونی و مادی تشکیل‌دهنده پدیده‌ مجرمانه

در نظام حقوق کیفری ایران غالباً اعتبار عرف به عنوان یکی از منابع ارشادی مورد توجه قرار می‌گیرد. صرف نظر از اینکه با توجه به اصل قانونی‌بودن جرم و مجازات، عرف فقط در تصویب قوانین کیفری می‌تواند الهام‌بخش قانونگذار باشد و نمی‌تواند به طور مستقل به جرم‌انگاری رفتارها بپردازد، پس از پذیرش نظام قانون مدون در ایران، عرف در شناخت مفاهیم قانونی و استنباط قواعد حقوق کیفری از نصوص اهمیت یافت. از آنجا که پیش‌فرض قانونگذار این است که با زبان عرفی قانون تدوین می‌کند، عرف نقش مهمی در این باب یافت. همچنین، در شناخت بخش‌هایی از عناصر سه‌گانه جرم، یگانه منبع حقوق کیفری است. در این مقاله به تفصیل به تاثیرگذاری عرف در شناخت مولفه‌های قانونی و مادیِ تشکیل‌دهنده جرم پرداخته خواهد شد و در نهایت الزامی‌بودن این منبع به اثبات خواهد رسید.