گارانتی و تضمین کیفیت کالا (مطالعه تطبیقی الگوهای موجود و راه‌حل‌های مطلوب)

از دیدگاه حقوقی، سازوکارهای گوناگونی برای تضمین کیفیت کالا وجود دارد.گام نخست، استفاده از ظرفیت‌های قرارداد بیع برای تامین حقوق خریدار و تضمین کیفیت مبیع و مطابقت آن با انتظارات خریدار و توسعه ضمانت اجراهای آن می‌باشد. از این رو، نظام‌های حقوقی با به‌کارگیری رویکرد حمایتی نسبت به بیع‌های مصرف‌کننده، معیارهای تضمین کیفیت کالا را ارتقا داده‌اند‌ و با تغییر بار اثبات، حمایت خود را از مصرف‌کننده تکمیل کرده‌اند. سازوکار حقوقی دیگر، استفاده از تاسیس گارانتی برای تضمین کیفیت کالاست. گارانتی‌های اجباری و اختیاری در هر حال الزام‌آورند و دربردارنده تعهدات اضافی برای فروشنده یا عرضه‌کننده کالا می‌باشند. در این پژوهش، با در نظرگرفتن دو ویژگی احتمالی‌بودن و مجهول‌بودن میزان تعهدات گارانتی‌دهنده، ماهیت گارانتی و اعتبار و نفوذ آن در سه قالب حقوقی شرط ضمن عقد، تعهد یک‌جانبه و قرارداد مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و در فرض اخیر نیز گزینه‌های گوناگونی در توصیف ماهیت قراردادی گارانتی بررسی شده است.