نقد سیاست جنایی تقنینی در قبال تاثیر روابط خانوادگی

تاثیر روابط خانوادگی در قوانین کیفری ایران، موضوع قابل تردیدی نیست؛ ولی پرسش اینکه آیا میزان و چگونگی تاثیر این روابط در مقررات جزایی، ناشی از رویکردی آگاهانه، منطقی و مبتنی بر مبانی علمی و یا اقتضایات عملی مشخص است یا فارغ از یک «سیاست جنایی تقنینی» و فقط ترجمان منابع فقهی و قوانین خارجی، بدون درک و لحاظ مبانی تاثیر‌گذاری این عنصر است؟نگارنده برای پاسخ به این پرسش، سیاست جنایی تقنینی در قبال تاثیر روابط خانوادگی را از سه جنبه مورد نقد قرار داده است:1. میزان و چگونگی تاثیر روابط خانوادگی در گواهی خویشاوندان، صلاحیت قضایی، مسیله اجرای حد به وسیله پدر و شوهر و عدم مجازات پدر به خاطر فرزند، از جهت تطابق میان رویکرد قانونی و فقهی؛2. اصلاحات قانونی متاثر از روابط خانوادگی در حذف ضمان عاقله در قتل شبیه عمد، تغییر در کیفر اعمال منافی عفت با محارم، عدم احتساب خویشاوندی به عنوان سبب موقوفی تعقیب یا معافیت از مجازات، تغییر در ساختار عاقله، صلاحیت مقام قضایی، تحدید دامنه قتل در فراش و مساعدت جنایی، از جهت رویکرد قانونی هدفمند، پایدار و دارای مبنای مشخص در قبال روابط خانوادگی؛3. چگونگی تاثیر روابط خانوادگی در مواردی همچون تعاملات مالی، برهنه‌خوابی و عدم حضور در مواعد قانونی، از جهت سنخیت میان مبنا و دامنه تاثیر خویشاوندی در قوانین جزایی.