انشای فعلی نکاح؛ جستاری در عدم مشروعیت

اگرچه بسیاری از معاملات، با معاطات نیز محقق می‌گردد، فقیهان شیعه و سنّی بر این باورند که ایجاب و قبول لفظی در عقد نکاح، از شروط صحت آن است. همچنین، قانون مدنی در مادّه 1062 به تبعیت از نظر مشهور، ایجاب و قبول لفظی را در نکاح پذیرفته است؛ از این رو، نوشتار حاضر کاوشی فقهی ـ حقوقی در امکان‌سنجی ازدواج معاطاتی و دلایل صحت و سقم آن خواهد بود. رهاورد این پژوهش از رهگذر داوری در مستندات بحث، انصراف ادله یا قصور آن از اثبات نفوذ نکاح معاطاتی در مرحله اقتضاست. وانگهی! از جهت مانع نیز ادله اجتهادی بر بداهت بطلان آن دلالت داشته، بر فرض تنزل، مقتضای دلیل فقاهتی، استصحاب عدم تحققِ سبب صحیح شرعی با انشای فعلی نکاح است.