مسیولیت کیفری مسلمان نسبت به قتل اهل ذمّه

از دیدگاه فقه جزایی، یکی از شرایط اعمال مجازات قصاص در خصوص مرتکبین قتل عمد، تساوی جانی و مجنی‌علیه در دین است که به‌موجب قید مذکور، چنانچه مسلمانی عمداً کافری را به قتل رساند، کشته نمی‌شود، ولی چنانچه مقتول کافر ذمّی باشد، علاوه بر دیه، برخی واکنش‌های جزایی مانند تعزیر در انتظار مرتکب است. با این وجود، مشهور فقهای امامیه معتقدند که اگر جانی به قتل کفار ذمّی عادت کرده باشد، اولیای دم مجنی‌علیه می‌توانند او را بکشند، هرچند در مورد ماهیت مجازات مذکور و نحوه احراز وصف عادت در مرتکب، اتفاق نظر وجود ندارد.نگارنده در نوشتار حاضر تلاش کرده است تا با بررسی نظریه‌ها و آرای فقهای شیعه و کاوش در ادله و مبانی ارایه شده، به مطالعه این موضوع بپردازد.