نقد نظریه «عدول از فسخ قرارداد»

عدول از فسخ قرارداد عبارت است از اینکه یکی از متعاقدین یا هر دو یا شخص ثالثی بعد از اینکه قرارداد را به‌نحو تام فسخ کرده‌اند، با نادیده‌گرفتن فسخ و رجوع به قرارداد، قرارداد را احیا می‌کنند و این در صورتی محقق می شود که فسخ به طرف قرارداد اعلام شده باشد. پژوهش حاضر با روش تحلیلی - توصیفی و با استناد به منابع کتابخانه‌ای، بر آن است تا ضمن تحلیل مفهوم عدول از فسخ قرارداد، میزان اعتبار آن را ازنظر فقهی و حقوقی موردبررسی و مداقه قرار دهد. به نظر می رسد عدول از فسخ قرارداد با مبانی فقهی و حقوقی سازگاری ندارد. زوال حیات قرارداد، فقدان نصوص قانونی، اکل مال به باطل، قاعده الناس مسلطون علی الناس و اختلال نظام و قاعده لاحرج، ازجمله ادله ای هستند که عدول از فسخ قرارداد را در نظام فقهی و حقوقی ما ناممکن می سازد؛ مگر اینکه عدول از فسخ قرارداد در ضمن قرارداد شرط شده باشد.

criticism thoery of deviation from contract termination in jurisprudence and law

deviation from the termination of the contract means that one of the contractors or both, after having terminated the contract in its entirety, renew the contract by ignoring the termination and referring to the contract. and this is possible if the will to terminate has been announced to the contracting party.the present study, with an analytical-descriptive method and citing library sources, intends to analyze the concept of deviation from the termination of the contract and examine its validity from a jurisprudential and legal point of view.it seems that deviating from the termination of the contract is not compatible with jurisprudential and legal principles; and based on various reasons, the promise of not being allowed to deviate from the termination of the contract is justified.however, there is no legal or legal prohibition on the permission to deviate from termination: deviation from termination if there is no objection and the condition of deviation from termination during the contract.