وضعیت سلامت روان جمعیت شهری کشور: یک مطالعه ملی

سلامت روان و شناخت شیوه های ارتقای آن یکی از موضوعات مهم سلامت همگانی است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت سلامت روان افراد بزرگسال 65- 18سال ساکن شهرهای ایران با استفاده از پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی (ghq-12)انجام شد. در این مطالعه جمعیتی، تعداد 19949 نفر (10056 زن و 9893 مرد) شرکت کردند. میانگین (انحراف معیار) سنی شرکت کنندگان (80/11) 92/34 سال بود. با توجه به نقطه برش تعیین شده برای این ابزار، یافته ها نشان داد، 8/29 درصد از پاسخ?گویان مطالعه مشکوک به درجاتی از اختلال در سلامت روان هستند. نتایج حاصل از به کارگیری الگوی لجستیک در این مطالعه نشان داد سلامت روان مطلوب با متغیرهایی مانند سن بیشتر (001/0, p < 992/0or=) و تعداد سال های تحصیل بیشتر (001/0 , p < 929/0 or=) رابطه معنادار دارد. بخت داشتن سلامت روان نامطلوب در گروه شغلی بی کار حدود 2 برابر شاغلان (001/0, p < 008/2 or=) بود. یافته های این مطالعه نشان داد درصد قابل توجهی از مردم سلامت روان خود را مطلوب ارزیابی نمی?کنند. شاید مهمترین اقدام در ارتقای سلامت روان مردم ابتدا درک صحیح موضوع و سپس طراحی مداخلاتی فراگیر باشد که بتوانند جمعیت بیشتری را به ویژه در گروه های آسیب پذیر پوشش دهند. در این راستا به نظر می رسد اهتمام روزافزون به امر اشتغال زایی، رسیدگی هر چه بیشتر به وضعیت معیشت مردم، و نیز کاهش تنش?های سیاسی بی حاصل و ایجاد فضای آرام از سوی رسانه های ارتباط جمعی از جمله اقدامات کم هزینه و پر فایده ای باشد که موجب ارتقای سلامت روان جمعیت کثیری از اقشار مختلف مردم کشور گردد.