بررسی مقایسه ای تاثیر ماساژ و بالا نگه داشتن پاها بر میزان ادم فیزیولوژیک بارداری

این پژوهش از نوع مطالعات کارآزمایی بالینی غیر تصادفی بود که در آن، 180 زن باردار سالم در سه گروه ماساژ، بالا نگه داشتن پاها و کنترل قرار گرفتند. در هر گروه، محیط دور مچ، پاشنه و مفصل میان انگشتان و استخوان های متاتارس پاها، توسط متر نواری، اندازه گیری شد. در گروه ماساژ، پاها 20 دقیقه ماساژ داده شد، در گروه بالا نگه داشتن پاها، به مدت 20 دقیقه، پاها بالا نگه داشته شدند. مطالعه در طی 5 روز، انجام شد. در روز پنجم، پس از انجام مداخله، محیط های مذکور درهر یک از سه گروه،اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماریspss ، نسخه 16، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پیش از انجام مداخله، همه گروه ها از نظر متغیرهای مورد مطالعه، همگن بوده اند. پس از انجام مداخله، آزمون تحلیل واریانس، اختلاف آماری معناداری را بین گروه ها از نظر میانگین میزان تغییرات اندازه محیط های مذکور نشان داد که آزمون توکی نشان دهنده تاثیر بیشتر ماساژ در مقایسه با بالا نگه داشتن پاها بر کاهش اندازه محیط های پا بود. نتایج این مطالعه نشان داد ماساژ درمانی در مقایسه با بالا نگه داشتن پاها تاثیر بیشتری در کاهش ادم فیزیولوژیک بارداری دارد.