برآورد رابطه ی بلندمدت بین مرگ ومیر کودکان زیر یک سال و عوامل فقر، شهرنشینی و تولید ناخالص داخلی سرانه در ایران

تامین، حفظ و ارتقا سطح سلامت کودکان زیر یک سال به عنوان یک گروه آسیب پذیر در خدمات بهداشتی درمانی جایگاه ویژه ای دارد. میزان مرگ ومیر کودکان زیر یک سال از جمله گویاترین شاخص های توسعه ی جوامع مختلف است. هدف پژوهش حاضر، برآورد رابطه ی بلندمدت بین مرگ‌ومیر کودکان زیر یک سال و عوامل فقر، شهرنشینی و تولید ناخالص داخلی سرانه در ایران در فاصله ی زمانی 1348 تا 1389 است. برای تحلیل موضوع از تابع عکس العمل ضربه ای و تجزیه ی واریانس بر اساس روش خودتوضیح برداری و آزمون هم انباشتگی جوهانسن- جوسیلیوس استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از این روش، اثرگذاری ضرایب متغیر ها بر اساس مبانی نظری مورد انتظار و از نظر آماری معنی دار بودند. نتایج پژوهش حاکی از آن است بود که در بلند مدت، یک درصد افزایش در فقر باعث افزایش 61/0 درصد در مرگ و میر کودکان زیر یک سال شده و یک درصد افزایش در هریک از متغیر-های شهرنشینی و تولید ناخالص داخلی سرانه به ترتیب باعث کاهش 04/2 و 43/0 درصد در مرگ ومیر کودکان زیر یک سال می-شود. هم چنین نتایج بر اساس ضریب جمله ی تصحیح خطا، حاکی از آن بود که در هر دوره حدود 07/0 از عدم تعادل کوتاه مدت، برای رسیدن به تعادل بلند مدت تعدیل می شود.