رضایتمندی ماماهای شاغل در نظام ارجاع و پزشک خانواده در سطح کشور

طرح نظام ارجاع و پزشک خانواده براساس ضرورت‌هایی شکل گرفت که اهم آن شامل برقراری دسترسی مناسب آحاد کشور، برابری در بهره‌مندی از خدمات بهداشتی و درمانی و همچنین هدف‌مندی ارایه خدمات و بهره‌وری از امکانات نیروی انسانی موجود گروه پزشکی است. نیروی انسانی ارایه دهنده خدمات مهمترین منابع مورد نیاز برای هر برنامه و طرح بهداشتی است در طرح پزشک خانواده نیز تیم پزشک خانواده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هست. هدف این مقاله؛ ارایه میزان رضایت ماماها در طرح پزشک خانواده است.این مطالعه از نوع مقطعی بوده و در کل کشور انجام شده است. 1772 ماما و وضعیت رضایت آنان از ابعاد مختلف طرح مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که اکثر ماماها متاهل بوده و غالباً در مراکز روستایی، ارایه خدمت می‌کردند. از میان افراد مورد مطالعه 2/25 درصد دارای وضعیت بیتوته بودند. در موارد مربوط به مفاد قرارداد یا احکام، فراوانی «مجموع رضایتمندی بسیار زیاد و زیاد»، زیر 20 درصد و کمترین رضایتمندی مربوط به میزان دریافتی و درآمد بود. در زمینه شرایط و امکانات طرح فراوانی «مجموع رضایتمندی بسیارزیاد و زیاد» بین 0/16تا 6/27 درصد و کمترین آنها مربوط به بازخورد متخصصان در رابطه با بیماران ارجاعی بود. در زمینه موضوعات مربوط به بیتوته مجموع رضایت بسیار زیاد و زیاد از حدود0/4 درصد تا 2/44 درصد متغیر بود. در واقع همانطور که بررسی نتایج مربوط به رضایتمندی ماماها نشان می‌داد، رضایت در اغلب محورها بالا نیست.مشابه مطالعه حاضر، در سایر مطالعات در زمینه رضایتمندی ماماها نیز این امر تایید شده است که این امر در ماندگاری و ثبات نیروی انسانی نقش بسزایی داشته است. با توجه به اینکه در زمینه شرایط و امکانات طرح کمترین رضایت ، مربوط به بازخورد متخصصان در رابطه با بیماران ارجاعی بود در واقع کامل نبودن چرخه سیستم ارجاع را نشان می‌دهد که این امر در «مدیریت بیماری» نقصی محسوب می‌شود.