مقایسه وضعیت گزارش دهی تصادفات جرحی و فوتی توسط سازمان های ذی‌ربط در محور تهران ـآبعلی

پیش نیاز بهبود وضعیت سوانح ترافیکی و پیشگیری از آن وجود، یک سیستم جمع آوری کامل داده ها و اطلاعات مربوط به آن است. سیستم های جمع آوری اطلاعات متعدد موجود در ایران در این خصوص دارای نواقصی است. در این پژوهش سعی شده است با انجام یک مطالعه جامع نگر به بررسی تفاوت گزارش دهی این منابع اطلاعاتی در خصوص وضعیت سوانح ترافیکی منجر به جرح پرداخته شود. در این مطالعه از اول خرداد 1387 آغاز شد، و به مدت یک سال ادامه یافت. اطلاعات مورد نیاز بیماران جرحی یا فوتی که در مسیر تهران- آبعلی تصادف کرده بودند توسط دو سازمان پلیس راه و اورژانس پیش بیمارستانی در قالب چک لیست های که از قبل تهیه شده بود گردآوری شده، و در اسرع وقت به مرکز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها فاکس شدند. و بعد از کنارهم قراردادن اطلاعات مشخص شد که در طول یکسال در محور تهران آبعلی 245 مورد تصادف جرحی یا فوتی رخ داده که از 434 نفر آسیب دیده در آن، 345 نفر در بیمارستان بستری و 33 نفر فوت و 56 نفر نیاز به درمان نداشتند. از مجموع این 245 مورد تصادف، پلیس از رخداد 178(7/72 درصد) مورد و اورژانس پیش بیمارستانی از رخداد 194 (2/79 درصد) مورد مطلع بودند. از 401 مورد مصدوم زنده مانده پلیس راه، اورژانس پیش بیمارستانی و بیمارستان به ترتیب 225 مورد (2/56 درصد)، 360 مورد (9/82 درصد) و 332 (4/76 درصد) را گزارش کردند. این مقادیر برای 33 بیمار فوت شده به ترتیب 17 (5/51 درصد)، 20 (7/60 درصد) و 10 (3/30 درصد) بود. به نظر میرسد تدوین و اجرای یک نظام جمع آوری اطلاعات سوانح ترافیکی کشور به صورت متمرکز و در عین حال چندبخشی و با همکاری پلیس، اورژانس پیش بیمارستانی، بیمارستان‌ها، پزشکی قانونی و هلال احمر ضروری است.