بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری سرطان در استان قم

سرطان از علل شایع ناتوانی و مرگ بوده، و اولین گام در کنترل آن، گردآوری اطلاعات در مورد ویژگی‌های اپیدمیولوژیک بیماری است. هدف این پژوهش تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک سرطان در استان قم در سال‌های 1389-1386 بوده است. در این پژوهش توصیفی، کلیه بیماران سرطانی مراجعه‌کننده مراکز آموزشی درمانی و مراکز شیمی درمانی شهر قم مورد بررسی قرار گرفتند. از پرونده بیماران برای ثبت داده‌ها شامل سن، جنسیت، نوع سرطان، محل سکونت، مدت بیماری و زمان ابتلا استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار آماری spss انجام گرفت. نتایج نشان داد که اکثریت بیماران مبتلا به سرطان (4/21 درصد) در رده سنی 79-70 سال و مرد (58 درصد) بوده اند. بیشتر آنان (2/33 درصد) در منطقه 2 شهر زندگی می‌کردند. مدت بیماری در اکثریت بیماران سرطانی (9/25درصد) کمتر از 12ماه و شایع‌ترین تومور (8/12درصد) مربوط به معده بود. بیشتر بیماران سرطانی (31درصد) در سال 1390 مراجعه کرده بودند. شیوع بالای سرطان در افراد بالای 50 سال و خانواده‌های کم درآمد و ساکن مناطق محروم دیده شد. سیر صعودی میزان سرطان نشان می‌دهد که توجه به برنامه‌های کنترل سرطان در گروه‌های پرخطر ضروری است.