بررسی کیفیت زندگی و ابعاد آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

بیماری دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های متابولیک با عوارض ناتوان‌کننده، با سیر مزمن و نامحسوس است. مزمن بودن دیابت و عوارض بالقوه آن اغلب باعث هزینه‌های مالی زیاد و کاهش کیفیت زندگی می‌شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی و ابعاد آن و توصیف متغیرهای فردی و اجتماعی موثر بر کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شده است . این مطالعه از نوع مقطعی بود، که در آن 224 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به انستیتو غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی ایران شرکت کردند. داده‌ها از طریق پرسشنامه مشخصات فردی و اجتماعی و پرسشنامه کیفیت زندگی که دارای 5 بعد جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و بیماری و درمان بود، جمع آوری شده و سپس با استفاده از نرم افزار spss و آزمون‌های آماری مناسب، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که در بعد جسمی کیفیت زندگی 3/53 درصد افراد نمره بیشتر از میانگین را کسب کردند همچنین دربعد روانی 4/63 درصد افراد، در بعد اجتماعی 4/65 درصد، در بعد اقتصادی 8/51 درصد و در بعد بیماری و درمان نیز 4/51 درصد افراد نمره بیشتر از میانگین را کسب کردند و کیفیت زندگی کلی با متغیرهای سن، جنس، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و عوارض دیابت ارتباط معنی‌دار آماری داشت. ارزیابی کیفیت زندگی بیماران دیابتی با توجه به عوامل فردی و اجتماعی موثر بر کیفیت زندگی، اطلاعاتی را فراهم می‌کند که می‌توان از آن در جهت برنامه‌ریزی مداخلاتی برای مدیریت بهتر دیابت و دستیابی به افزایش کیفیت زندگی این بیماران، استفاده کرد.