بررسی کیفیت زندگی ماماهای شاغل در بیمارستانهای شهر همدان

تغییرات ایجاد شده در نظامهای بهداشتی ـ درمانی و تعهد در قبال کیفیت ارایه مراقبت باعث توجه به این مطلب گردیده که چگونه می‌توان حرف و گروه پزشکی را از شغل و کیفیت زندگی خود راضی نمود و چه مواردی با سطح رضایت آنها در رابطه است. ازآنجا که ماماها نیز جزو این گروه به حساب می‌آیند عوامل استرس‌آور می‌تواند برای آنها تهدیدی روانی ـ اجتماعی به حساب آورده شوند. این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی ـ تحلیلی می‌باشد. جامعه مورد بررسی از ماماهای شاغل بخش‌های زایمان و مامایی بیمارستان فاطمیه (دولتی) و همچنین بیمارستان بوعلی (خصوصی) و بیمارستان آتیه (وابسته به سازمان تامین اجتماعی) همدان انتخاب شدند. ابزار جمع‌‌آوری اطلاعات فرم کوتاه بررسی پیامد سلامت (sf-36) بوده و با روش سرشماری کلیه ماماهای شاغل در این مراکز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد در تمامی حیطه‌های کیفیت زندگی ماماهای شاغل در بخش زایمان وضعیت بهتری داشته‌اند و به نظر می رسد که ماماهای شاغل در بخش زنان در بسیاری از حیطه‌های اندازه گیری شده حتی از ماماهای شاغل در بخش اورژانس وضعیت بدتری داشتند. استفاده از مهارتهای بالینی متناسب با حرفه آموخته شده از دلایل افزایش کیفیت زندگی می‌تواند باشد و استفاده از ماماها در بخشهای تخصصی مربوطه می‌تواند به کارآمدی بیشتر آنها منجر شود.