تاثیر مکیدن غیر تغذیه‌ای بر وزن‌گیری نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان

نقش اجرای مداخلات در مورد تغذیه مانند مکیدن غیرتغذیه‌ای در طی گاواژ، در بهبود عملکرد تغذیه‌ای و کسب مهارتهای لازم برای تغذیه دهانی نوزادان نارس مشخص شده، اما نتایج ضد و نقیضی در زمینه تاثیر این مداخلات بر وزن‌گیری این نوزادان منتشر گردیده است. در یک کارآزمایی بالینی دو سوکور تعداد 64 نوزاد نارس به طور تصادفی در گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. مادران در گروه آزمون، سه بار در روز (ابتدای صبح، ظهر و بعد از ظهر) هر بار در ده دقیقه اول گاواژ، تحریک دهانی با پستانک را برای نوزاد انجام می‌دادند. نوزادان گروه کنترل مراقبت‌های روتین بخش را دریافت می‌کردند. جهت کاهش اثر مداخله‌گر حضور مادر در گروه آزمون، مادران گروه کنترل نیز در زمان گاواژ کنار نوزاد قرار می‌گرفتند. در 2 گروه، وزن نوزاد بدون پوشش، به طور روزانه در ابتدای شیفت صبح و قبل از تغذیه نوزاد، توسط یک فرد آموزش دیده، اندازه‌گیری می‌شد. علی رغم مشابهت در میزان کالری دریافتی در گروهها، افزایش وزن روزانه نوزادان در گروه آزمون به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (9/10 گرم افزایش وزن در گروه آزمون، در مقابل 2/3 گرم کاهش وزن در گروه کنترل، 01/0=p). با توجه به تاثیر مثبت مکیدن پستانک بر وزن‌گیری نوزادان نارس، استفاده از این روش در طی گاواژ نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان پیشنهاد می‌گردد.