وضعیت موجود نظام نوآوری سلامت ایران و ارایه پیشنهادات اصلاحی

رویکرد نظام ملی نوآوری به صورت ویژه‌ای در نقشه جامع علمی کشور، در حوزه سلامت مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه سعی شده تا با انجام نگاشت نهادی در نظام نوآوری سلامت ایران، ارتباطات مختلف سازمان‌های اصلی درگیر در نظام ملی نوآوری سلامت کشور بررسی و راهکارهایی برای اصلاح آن پیشنهاد گردد.پژوهش حاضر، پژوهشی کاربردی است که با استفاده از روش‌ کیفی ـ توصیفی و به صورت مقطعی انجام شد. این پژوهش در 4 مرحله شامل شناسایی سازمان‌های فعال در لایه‌های نظام ملی نوآوری سلامت کشور، تعیین نحوه فعالیت سازمان‌های فعال، شناسایی ارتباطات مختلف بین سازمان‌های مختلف فعال و نهایتاً شناخت نارسایی‌های نظام نوآوری بخش سلامت کشور انجام شد. به منظور تحلیل داده‌ها از جداول نگاشت نهادی، روش تحلیل شبکه‌های اجتماعی، چارچوب پذیرفته شده oecd و روش تحلیل محتوا استفاده گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد که ارتباط مالی در لایه‌های بالاتر به نسبت قوی‌تر بوده، اما در حد فاصل انجام پژوهش و به کارگیری از نتایج، این ارتباط افت پیدا می‌کند. در زمینه ارتباط اداری، شدت و تمرکز این ارتباطات در لایه‌های بالایی بیشتر بود. بیشتر این ارتباطات از نوع عمودی بوده و ارتباطات افقی کمی مشاهده شد. در زمینه ارتباط مشاوره‌ای، شدت این نوع ارتباط در میان سازمان‌های لایه‌های میانی بهتر و بیشتر است. به طور کلی می‌توان چنین نتیجه گرفت که نقایصی در لایه‌های مختلف کارکردی نظام ملی نوآوری در بخش سلامت کشور وجود دارد که این نقایص چه در تعداد و نوع فعالیت سازمان‌ها و چه در نوع ارتباط موجود بین این سازمان‌ها به چشم می‌خورد و جا دارد به منظور ارتقای نوآوری در بخش سلامت کشور و تحقق اهداف چشم انداز 20 ساله در بخش سلامت به این نقایص توجه جدی مبذول داشت.