راهبردهای ارتباطی پرستاران در مواجهه با بیماران دارای تنوع فرهنگی

ترکیب جمعیتی ایران از قومیت‌های مختلف و زبان‌ها و گویش‌های متفاوت تشکیل شده‌است و پرستاران در مواجهه با بیمار زمان و فرهنگ‌های متنوعی در ارتباط هستند. تمرکز اصلی این مطالعه چگونگی اداره ارتباط بین فرهنگی پرستاران با بیماران بوده و به روش تحلیل محتوا انجام شده است. در مجموع 21 پرستار با روش نمونه‌گیری هدفمند و با تنوع سن و جنسیت، سابقه کار در بخش های مختلف و مسیولیت‌های متفاوت در مطالعه شرکت نمودند. داده ها از طریق مصاحبه های بدون ساختار جمع آوری گردید. شیوه تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل مقایسه ای مداوم بود. تحلیل داده ها نشان داد که پرستاران برای برقراری ارتباط، از راهبردهای مختلفی همچون کمک گرفتن از همراه، پرستار هم زبان و هم فرهنگ با بیمار، کادر خدمات، منشی بخش، مترجم، ایما و اشاره و بهره جستن از اندوخته لغات قبلی استفاده می نمودند. بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که پرستاران به هنگام مواجهه با بیماران دارای تنوع فرهنگی، بر اساس تعهد اخلاقی و حرفه‌ای خود، ترکیبی از راهبردها را برای ارایه مراقبت کامل و موثر به کار می گیرند.