سطح رضایتمندی بیماران سرپایی مراجعه کننده به درمانگاه‌های بیمارستان‌های آموزشی شیراز

از آنجا که رضایت بیماران یکی از متداول‌ترین روش‌ها برای پایش، ارزیابی و سنجش رضایتمندی آنها از خدمات ارایه شده است، به عنوان وسیله‌ای جهت ارزیابی کیفیت خدمات نیز پذیرفته شده است. این پژوهش به منظور تعیین سطح رضایتمندی بیماران سرپایی و به صورت مقطعی بر روی 1175 بیمار سرپایی در درمانگاه‌های بیمارستان‌های آموزشی شیراز در سال 1388 انجام گرفت. داده‌ها از طریق پرسشنامه به صورت مصاحبه با بیماران جمع آوری گردید. پرسشنامه مشتمل بر 17 سوال در 4 حیطه رضایت از خدمات درمانی، خدمات غیردرمانی، کیفیت ارایه خدمات و طول مدت انتظار، امکانات رفاهی و محیط فیزیکی بود. داده‌ها با کمک نرم‌افزار spss در سطح معنی‌داری 0.05 تحلیل شد. نتایج مطالعه نشان داد که 45.4 درصد از بیماران سرپایی میزان رضایت کلی خود از خدمات را ضعیف، 16.9 درصد متوسط و 37.6 درصد نیز خوب گزارش کردند. میانگین رضایت بیماران در بیمارستان دستغیب به طور معنی‌داری بالاتر از سایر بیمارستان‌ها بود. افراد مسن‌تر نسبت به سایر سنین و زنان نسبت به مردان رضایت بیشتری گزارش کردند. با بالارفتن سطح تحصیلات، از میزان رضایت کاسته می‌شد. بالا بودن درصد بیماران ناراضی از خدمات سرپایی می‌تواند منجر به همکاری ضعیف بیماران، عدم پی گیری جریان درمان، هدر رفتن منابع و لطمه زدن به شهرت بیمارستان شود. بنابر این تاکید ویژه مدیران بیمارستان به منظور ارتقای رضایتمندی بیماران سرپایی ضروری است.