بررسی کیفیت خواب رانندگان اتوبوس‌های بین شهری ترمینال‌های مسافربری شهر تهران

اختلالات خواب رانندگان سهم قابل توجهی در بروز تصادفات جاده‌ای دارند. رانندگان اتوبوس‌های بین شهری در معرض اختلالات خواب از جمله خواب آلودگی در اثر شیفت‌های نامنظم کار قرار دارند. مطالعه مقطعی حاضر با هدف بررسی کیفیت خواب و برخی از عوامل مرتبط در بین رانندگان اتوبوس‌های بین شهری مستقر در ترمینال‌های شهر تهران در سال 1384 انجام شد. 238 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس از میان افرادی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه کیفیت خواب شرکت‌کنندگان توسط پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ مورد سنجش قرار گرفته و نتایج آن با سایر متغیرها مانند سن، سابقه رانندگی، ساعات رانندگی و مصرف سیگار و کافیین بود. نتایج نشان داد که کیفیت خواب اکثر آنها (85 درصد) نامطلوب می‌باشد. بر اساس مدل رگرسیونی مهمترین عامل موثر در کیفیت خواب رانندگان اتوبوس‌های بین شهری در این مطالعه، سابقه رانندگی بود. به‌طوری که با افزایش سابقه رانندگی، کیفیت خواب رانندگان افت معنی‌داری نشان می‌داد. آموزش بهداشت خواب در کنار نظارت‌های قانونی برای عدم تحمیل فشارکاری زیاد به رانندگان اتوبوس‌های بین شهری می‌تواند در کاهش تصادفات جاده‌ای در این بخش از سیستم حمل و نقل کشور مفید باشد.