بررسی تاثیر زوج درمانی با رویکرد خودتنظیمی بر رضایت زناشویی: یک مطالعه نیمه تجربی

مقدمه: رضایت زناشویی از مولفه های مهم ثبات خانواده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر زوج درمانی با رویکرد خودتنظیمی بر رضایت زناشویی انجام شد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود. شرکت کنندگان 60 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز خدمات روانشناسی و مشاوره شهرستان کرج با مشکلات زناشویی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 زوجی آزمون و کنترل جایگزین شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از سوالات مربوط به حیطه رضایت زناشویی پرسشنامۀ سازگاری دو نفری اسپانیر استفاده شد. زوج درمانی خود تنظیمی به مدت هشت جلسه برای افراد گروه آزمون انجام شد و قبل، بلافاصله بعد و دو ماه بعد از جلسات درمان، رضایت زناشویی مورد بررسی قرار گرفت. از آزمونهای تی مستقل، آنووای یک طرفه با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی lsd استفاده شد. سطح معناداری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی گروه آزمون و کنترل به ترتیب 32/46 و 33/43 سال بود. نمره رضایت زناشویی در گروه آزمون طی سه بار اندازه گیری به ترتیب 29/23، 40/50 و 39/1 که از نظر آماری معنادار بود (p<0.05)، این میزان درگروه کنترل به ترتیب 29/03، 29/20 و 25/3 بود، که تفاوت معنادار نداشت(p>0.05). تفاوت نمره رضایت زناشویی در ارزیابی های پس آزمون و پیگیری بین دو گروه نیز اختلاف معناداری را نشان داد (p<0.05). نتیجه گیری: یافته های حاصل از مطالعه نشان می دهد که زوج درمانی با رویکرد خودتنظیمی می تواند باعث بهبود و ارتقاء رضایت زناشویی شود.

The effect of couple therapy with self-regulation approach on marital satisfaction: a quasi-experimental study

Objective (s): Marital satisfaction is one of the essential components of family stability. The present study aimed to determine the effect of couple therapy with a selfregulation approach on marital satisfaction.Methods: This was a quasiexperimental study. Participants were sixty clients referred to psychological and counseling centers in Karaj, Iran with marital problems; selected by convenience sampling method. They were randomly assigned into two groups of fifteen pairs: experimental and control groups. The marital satisfaction questions from Spanier Dyadic Adjustment Scale (DAS), were used for data collection. Couples in the experimental group received selfregulation therapy for eight sessions. Marital satisfaction was assessed at three points in time: baseline, immediately after the couple therapy, and twomonths followup. Independent ttests, oneway ANOVA with repeated measures, and LSD post hoc test was used. The significance level was considered less than 0.05.Results: The mean age of the experimental and control group was 32.46 and 33.43 years, respectively. Marital satisfaction score in three times assessments in the experimental group was 29.23, 40.50, and 39.1 (P<0.05), and in the control group it was 29.03, 29.20, and 25.3 respectively (P>0.05). The difference in the marital satisfaction score in the posttest and followup assessments between the two groups also showed a significant difference (P<0.05).Conclusion: Couple therapy with a selfregulation approach improves marital satisfaction.