کاربرد روش واکنش ‌دهی ‌بر مبنای معانی نهفته‌ در رفتارهای‌ آشکار و تاثیر آن بر انطباق پذیری زناشویی

مقدمه: مبانی اصیل علم روان شناسی در جستجوی کشف و سازمان دهی عوامل درون روانی موثر بر تعامل انسان ها، به منظور تنظیم سازگاری و تامین بهزیستی آنهاست. در پیوند با مبانی فوق پژوهش حاضر، کاربرد روش مبتنی بر واکنش دهی بر مبنای معانی نهفته در رفتارهای آشکار، و تاثیر آن بر انطباق پذیری زناشویی را مورد مطالعه قرار داده است. مواد و روش کار: مشارکت کنندگان در تحقیق، 60 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز خدمات روان شناسی و مشاورۀ شهرستان کرج با مشکلات سازگاری زناشویی بودند، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 زوجی آزمون و کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات مربوط به متغیرهای پژوهشی، از پرسشنامۀ سازگاری دو نفری اسپانیر (das) استفاده شد. در این مطالعه، زوج های گروه آزمون، برای اصلاح کنش های ارتباطی خود، به مدت ده جلسه، درمان تلفیقی خود نظارتی و خود تنظیمی را دریافت کردند. یافته ها: نتایج بدست آمده از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون t مستقل، معناداری تفاوت در میانگین گروه آزمون در مقایسه با گروه گواه را در ارزیابی های پس از درمان و پیگیری دو ماهه نشان داد. (p<0/05). نتیجه گیری: مطابق با یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که روش واکنش دهی بر مبنای معانی نهفته در رفتارهای آشکار، با استفاده از الگوی خود نظارتی و خود تنظیمی، اثر بخشی سودمندی بر انطباق پذیری زناشویی دارد.

Application of reaction method based on the meanings hidden in overt behaviors and its effect on marital adaptability

Objective (s): The present study aimed to examine a method focused on reacting based on the hidden meanings of overt behaviors and its effect on marriage adaptability.Methods: This was a quasiexperimental study. Participants were sixty clients referred to psychological and counseling centers in Karaj, Iran with marital adjustment problems. They were selected by convenience sampling method and randomly assigned into two groups of fifteen pairs: experimental and control groups. The Spanier Dyadic Adjustment Scale (DAS), was used to collect information about research variables. Couples in the experimental group received a combination of selfmonitoring and selfregulatory therapy for ten sessions to modify their communication actions. The control group only received the usual care.Results: The results showed that compared to the control group, marital adaptability significantly improved in the experimental group at posttreatment and at twomonths followup assessments (p<0.05).Conclusion: The findings suggest that method of reacting based on the hidden meanings of overt behaviors using the model of selfmonitoring and selfregulation could be effective.