بررسی شاخص توده بدنی و عوامل پیش بینی کننده آن در ساکنان شهر رشت

مقدمه: شاخص توده بدنی به عنوان یکی از مولفه های اصلی در شیوع بیماری های غیرواگیر است که عوامل مختلفی ازجمله متغیرهای دموگرافیک و محیط زندگی بر آن تاثیرگذار است. از اینرو مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخص توده بدنی و عوامل پیش گویی کننده آن انجام شد.مواد و روش کار: این مطالعه به روش تحلیلی مقطعی بر روی 1000 نفر از ساکنان 5 منطقه شهر رشت در سال 1396 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های شامل مشخصات دموگرافیک و شاخص های محیط زندگی که برگرفته از مقیاس سرمایه اجتماعی فوکستون و جونز می باشد، جمع آوری گردید و قد و وزن کلیه شرکت کنندگان اندازه گیری شد. رگرسیون خطی ساده و چند متغیره با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: براساس نتایج، میزان شیوع اضافه وزن و چاقی در جمعیت مورد مطالعه، 55/5% بود و نتایج نشان داد که سن، نداشتن فرزند، عدم ابتلا به بیماری های غیرواگیر و مدت زمان اقامت در محیط مسکونی یش گویی کننده مستقل افزایش شاخص توده بدنی هستند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه چاقی و اضافه وزن در گروه های سنی مختلف از مشکلات عمده این منطقه به شمار می رود، لذا به نظر می رسد شناسایی دیگر عوامل پیش بینی کننده این مشکل و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه مرتبط با این عوامل در سیاست گذاری های سلامت می تواند کمک کننده باشد.

Body Mass Index and its Predictive Factors in Rasht, Iran

Objective (s): Body mass index (BMI) is one of the major contributors to the spread of noncommunicable diseases that it is affected by various factors such as demographic variables and living environment. The aim of this study was to investigate body mass index and its predictors in Rash, Iran.Methods: This was a cross sectional study that performed on 1,000 residents of 5 neighborhoods in Rasht, 2017. Data were collected using a questionnaire including residents rsquo; characteristics and living environment indicators derived from the Foxton and Jones Social Capital questionnaire. Every participants rsquo; height and weight were measured. Simple and multivariate linear regression using SPSS v.20 was used for data analysis.Results: The prevalence of overweight and obesity in the study population was %55.5 and the results showed that age (B = 0.031, P <0.023), not having children (B = 2.466, P <0.001), not having noncommunicable diseases (B = 1.016, P<0.003) and duration of residence in residential environment (B = 0.172, P<0.040) were independent predictors of BMI increasing.Conclusions: Due to the high prevalence of obesity and overweight in different age groups, identifying predictive factors in populations with different culture is very important. Indeed, preventive steps should be taken in healthchr('39')s macro policymaking.