ترجمه و اعتباریابی اولیه نسخه فارسی پرسشنامه اختلال ناتوانی گرونینگن

مقدمه: ارزیابی اختلال ناتوانی سالمندان نیازمند ابزاری مختص‌این گروه است. پرسشنامه اختلال ناتوانی گرونینگن از ابزارهای مورد استفاده برای سنجش میزان توانمندی در سالمندان است. پژوهش حاضر با هدف‌ترجمه و اعتباریابی اولیه نسخه فارسی پرسشنامه gfi انجام گرفته است.مواد و روش کار: مطالعه حاضر‌یک پژوهش روش‌شناختی بود که روی 139 سالمند انجام گرفت. پس از‌ ترجمه و اخذ نظرات کارشناسان ادبیات فارسی و سالمندان، روایی صوری و سپس بر اساس نظر متخصصان روایی محتوای پرسشنامه به صورت کیفی انجام گرفت. سپس روایی سازه شامل مقایسه گروه‌های شناخته شده، روایی همگرا از طریق سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه (gfi) و پرسشنامه اضطرابgai و پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی و آزمون بازآزمون بررسی شد .یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروه‌های شناخته شده نشان داد که میانگین ناتوانی در سالمندان مرد کمتر از زنان سالمند بود. همچنین سالمندان با تحصیلات پایین‌تر اختلال ناتوانی بیشتری داشتند. روایی همگرا بیانگر همبستگی معنادار بین نسخه فارسی پرسشنامه اختلال ناتوانی و اضطراب gai بود. میزان کل همسانی درونی با استفاده از ضریب کودر ریچاردسون برای زیر مقیاس‌ها 0/762 بود. ضریب پایایی آزمون باز آزمون شاخص همبستگی درون خوشه‌ایی به فاصله زمانی دو هفته 0/61 بود.نتیجه گیری: ‌یافته‌های پژوهش، نشان دهنده روایی صوری، سازه، و همسانی درونی و ثبات قابل قبول ابزار بود، لذا‌ این ابزار می‌تواند جهت‌اندازه‌گیری میزان توانمندی در بخش‌های پژوهشی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می‌گردد در مطالعات آینده روایی سازه پرسشنامه gfi با استفاده از تحلیل عاملی در نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.

Translation and initial validation of the Persian version of Groningen Frailty Inventory

Objective (s): Assessing the disability of the elderly requires a specific instrument. The Groningen Frailty Inventory is one of the known instruments that used to measure the ability of the elderly. The present study aimed to translate and initially validate the Persian version of the GFI questionnaire.Methods: The present study was a methodological study which was performed on 139 elderly people. The questionnaire was translated from English into Persian and face and content validity were determined qualitatively. The quantitative validation was performed using construct validity (known groups comparison and concurrent validity). The General Anxiety Inventory was used for concurrent validity. Reliability was assessed by estimating internal consistency and testretest analyses.Results: The results of the known groups analysis showed that the questionnaire well differentiated disability score in older men versus women as hypothesized. Older people with lower education also had lower score as compared to welleducated older participants. Concurrent validity indicated a significant correlation between the Persian version of the Groningen Frailty and the General Anxiety Inventory. The internal consistency (Kuder Richardson) was 0.762. Testretest reliability (ICC) of the questionnaire with a twoweeks interval was 0.61.Conclusion: The findings indicated that the Persian version of Groningen Frailty Indicator is a valid instrument and now could be used for measuring in research and clinical practice. It is suggested that the future studies assess the structural validity of the GFI using factor analysis with a bigger sample size.