‌‌بررسی شکاف‌ها و نیازها در برنامه درسی دوره کارشناسی پرستاری در ایران: پیش‌ درآمدی بر طراحی الگوی برنامه درسی مبتنی بر شایستگی

مقدمه: موضوع ارتقای شایستگی های دانشجویان علوم پزشکی در عرصه های علمی، ارتباطی و مهارتی، به عنوان یکی از راهبردهای ذیل سیاست های کلان »برنامه جامع آموزش عالی حوزه سلامت «، تصریح شده است. رویکرد مبتنی بر شایستگی، در طراحی برنامه های درسی در دانشگاه های برتر جهان، با این سیاست کلان، تطبیق داشته و با ارایه اسلوبی علمی، تحلیل وضعیت موجود را تسهیل می نماید. با توجه به اهمیت و پیچیدگی دوره کارشناسی پرستاری، مطالعه حاضر، با هدف بررسی شکاف ها و نیازهای موجود در برنامه درسی دوره کارشناسی پرستاری در ایران به عنوان پیش درآمدی منطقی برای طراحی الگوی برنامه درسی مبتنی بر شایستگی انجام شد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه کیفی و مشتمل بر دو بخش نیازسنجی و مطالعه تطبیقی بود؛ که به منظور انجام نیازسنجی از فن دلفی و برای مطالعه تطبیقی از الگوی bereday استفاده گردید. یافته ها: پس از اولویت بندی اطلاعات حاصل از فرآیند نیازسنجی، در نهایت 8 محور اصلی »شایستگی های دانشجویان «، »محتوا «، »سازمان دهی محتوا «، »روش های آموزشی و تجربیات یادگیری «، »ارزیابی دانشجو «، »زمان «، »نیازهای جامعه « و »کلیت برنامه درسی « استخراج گردید. در هر محور موضوعات مهم تر به تفکیک مشخص شده و در مجموع 35 گزاره به عنوان شکاف و نیاز اصلی در برنامه درسی دوره کارشناسی پرستاری، لحاظ گردید. همچنین یافته های مطالعه تطبیقی نشان داد ، وضعیت موجود برنامه درسی دوره کارشناسی پرستاری در ایران در مقایسه با برنامه های درسی مشابه در دانشگاه های برتر جهان، افزون بر تایید وجود برخی شباهت ها، حاکی از تفاوت هایی تاثیرگذار در کلیت برنامه درسی این دوره همچنین هر یک از اجزا و عناصر آن است. نتیجه گیری: دغدغه اصلی شرکت کنندگان در این مطالعه، در خصوص عدم مهارت کافی دانش آموختگان دوره کارشناسی پرستاری بود. آنها معتقد بودند که به رغم تلاش مسوولان و دست اندرکاران امر آموزش پرستاری، برنامه درسی به گونه ای نیست که بتواند در دانشجویان، انگیزه ایجاد کند و دانش آموختگان را به درک و نگرش و مهارت لازم در خصوص حرفه خود، برساند. به طور کلی، مطالعه حاضر به کشف برخی نیازها و شکاف های موجود در برنامه درسی ایران منجر شده است و می تواند مورد استفاده تصمیم سازان در امر آموزش پرستاری کشور قرار گیرد.

Understanding gaps and needs in the undergratue nursing curriculum in Iran: A prelude to design a competency-based curriculum model

Objective (s): The purpose of this study was to investigate the gaps and needs in the undergraduate nursing curriculum in Iran as a logical prelude to design a competencybased curriculum model.Methods: The present study was a qualitative study consisting of two parts: needs assessment and comparative study. Delphi technique was used for the needs assessment and Bereday model was used for comparative study.Results: After prioritizing the information obtained from the needs assessment, finally the 8 main axes of student competencies , content , content organization , Educational methods , student assessment , time , community needs and overall curriculum were extracted, each of which focused on the most important issues separately and a total of 35 statements as gaps and needs in the undergraduate nursing curriculum was considered. Also, according to the findings of the comparative study, the status of the undergraduate nursing curriculum in Iran compared to similar curricula in the top universities of the world, in addition to confirming some similarities, suggests significant differences in the curriculums. The main concern of the participants was the lack of skills of nursing graduates. They believed that, despite the efforts of nursing authorities, the curriculum could not motivate students and to provide graduates with the necessary understanding, attitude, and skills in their careers.Conclusion: The present study explored the needs and gaps in the undergraduatenursing curriculum of Iran and can be used by decision makers in nursing education in the country.